Wie is Grace en wat is haar geheim?

Mariska Overman is voor mij bekend van haar driedelige serie rondom ex-rechercheur Isabel Dieudonné. De boeken Hoofdzaak, Voltooid en Verdoemd las ik met veel plezier.


Nu schreef Mariska Overman een roman. De roman werd in delen als KOBO original uitgebrachtg als e-book. Gelukkig kwam deze serie nu ook in een boekvorm op de markt en na de boekbeschrijving van Het geheim van Grace te hebben gelezen was ik erg nieuwsgierig naar dit boek. Heel fijn dat ik van De Crime Compagnie een recensie exemplaar ontving. Waarvoor hartelijk dank!


De flaptekst vermeldt het volgende over het boek:

Kom je zomervakantie bij mij doorbrengen. Ik moet je wat vertellen. Iets van levensbelang.
Wanneer Maud dit bericht van haar tante Josie in Ierland krijgt, is haar nieuwsgierigheid gewekt. Bovendien wil ze dolgraag weg uit Nederland na haar verbroken relatie. Maar als ze bij het witte huis van haar tante aankomt, wordt haar leven op zijn kop gezet. Maud raakt verzeild in een mysterieuze zoektocht naar haar afkomst, die haar kriskras door een duister Ierland voert.
En tussen alle perikelen door, verliest ze ook nog eens beetje bij beetje haar hart. Alleen… aan wie van de twee o zo verschillende mannen?


Het verhaal wordt vanuit Maud verteld, maar nu en dan is er een cursief deel in het verhaal, dan praat Maud je als het ware even bij over iets wat tussendoor is gebeurd. Leuke stijl van schrijven vind ik het. Alsof je even uit het verhaal wordt getild door wat Maud je nog wil vertellen.


Maud gaat in het grote witte huis wonen wat ze van haar tante Josie erft. Er blijken echter nogal wat raadsels op te lossen door Maud. De mensen in het dorp doen vreemd tegen haar en ze weet niet waarom. Ze ontdekt dingen die haar op een spoor lijken te zetten. Lijken, want steeds als ze iets ontdekt, wordt dat weer teniet gedaan omdat iemand het ontdekte tegenspreekt of ze weer iets anders ontdekt. Toch gaat ze verder met haar zoektocht, ze bezoekt  verschillende plekken in Ierland die toch allemaal iets met haar en haar afkomst te maken lijken te hebben. 
Dan zijn er nog de twee mannen Liam en Jamie. Twee totaal verschillende mannen die haar met haar zoektocht helpen, maar helpen ze haar wel?

Kortom, veel vragen om te beantwoorden. En dat lijkt Maud uiteindelijk te gaan lukken, maar zal ze dan ook rust vinden en in Ierland blijven?


Uiteindelijk werd wel mijn eigen vraag beantwoord. Ik bleef me namelijk maar afvragen wie is Grace? En..dat weet ik nu ook.


Een lekker boek waar je doorheen vliegt. Wel een heel ander boek dan de eerdere boeken van Mariska. En hoewel ik het een lekker  verhaal vond, was ik toch iets meer gecharmeerd van de thrillers over Isabel Dieudoneé. Verschil van smaak denk ik, maar niettemin een aanrader.

Bloedsteen, als het verleden je achterhaalt.

Op een ochtend wordt Ella nietsvermoedend van haar bed gelicht door de politie. Ze wordt verhoord over haar vader, hij zou illegaal goederen van Java naar Nederland hebben gesmokkeld. Als haar vader, die vroeger in een Jappenkamp heeft gezeten, in hechtenis overlijdt besluit Ella zelf naar Java af te reizen om in hun familiehuis tot rust te komen. In het huis vindt ze aanwijzingen voor een geheim dat haar vader heeft weten te verbergen. Maar ze is niet de enige die lucht heeft gekregen van de verborgen geschiedenis, want haar verblijf op het eiland neemt een zeer onaangename wending.


Toen Bernice Berkleef op social media proeflezers zocht voor haar nieuwe boek Bloedsteen, heb ik me direct gemeld. En ik hoorde bij de gelukkigen die het boek al voor publicatie digitaal mocht lezen.

Haar eerste boek Cody, las ik ook voor publicatie en dat boek vond ik fijn.


Bloedsteen vertelt een heel ander verhaal dan Cody. Hoofdpersonage is Ella. Zij heeft haar leven goed op orde. Een mooi appartement, een baan en een leuke vriend. Tot haar leven op zijn kop wordt gezet door een inval van de politie. Haar vader wordt verdacht van juwelensmokkel en zij wordt verdacht van het helpen daarbij. Ella wordt weer vrijgelaten maar haar vader overlijdt.  


Ella haar vader had een huis op Java en ze besluit daar tot rust te komen. Ze wordt goed opgevangen door de huisbewaarder en ontmoet nieuwe mensen. Zo zijn er Stan, een journalist en een vermogend echtpaar Soong en Ling. Ella lijkt haar draai te vinden in haar nieuwe leven. Toch blijft er iets aan haar knagen. Waarom bezocht haar vader het huis op Java veel regelmatiger voor korte periodes dan zij wist. Dan gebeuren er vreemde dingen. Ella voelt zich bedreigd, maar gaat toch door met haar onderzoek naar de juwelensmokkel waar haar vader van werd verdacht. Het onderzoek brengt grote dreiging met zich mee en kan ze zich hieruit redden?


Een niet heel dik boek wat geen moment verveeld. Vanaf de proloog boeit het verhaal. Niet alleen zit er vaart en spanning in het verhaal, ook zit er de nodige geschiedenis van Indonesië, tijdens de 40-er jaren in verwerkt.  De sfeer van Java wordt zo beschrijven dat je het gaat mee beleven. 


Ik heb fijne uren genoten van dit nieuwe boek en daarmee heeft Bernice Berkleef haar eerste boek meer dan geëvenaard. 

Een aanrader!

Terug naar Cornwall; is het verleden wel wat je denkt dat het is.

Vlak na de dood van haar vader ontdekt Jill een raadselachtige notitie die hij voor haar heeft achtergelaten. Ze vertrekt naar haar geboortegrond in Cornwall op zoek naar haar familie. Daar blijkt dat haar hele leven gebaseerd is op leugens. De tattoos die ze in de loop van de jaren op haar vaders lichaam heeft gezet, krijgen ineens een bijzondere betekenis. Kan Jill op tijd ontdekken welke belangrijke boodschap haar vader voor haar heeft achtergelaten? 


Van de Crime Compagnie ontving ik een recensieexemplaar van het nieuwe boek Terug naar Cornwall van Marelle Boersma. Waarvoor hartelijk dank!

Wat een fijn boek! Eerder las ik de van de ‘ik-vertrek-trhillers’ de boeken Chateau de Provence en Ciao Sicilia.


Terug naar Cornwall springt er voor mij uit. Engeland is niet een land wat mij direct aanspreekt, maar het verhaal over Jill greep me direct en daar dragen de sfeer beschrijvingen van het landschap en het leven in Cornwall aan bij.


Jill is een mooi uitgewerkt personage. Ze heeft haar moeder maar heel kort gekend. Haar vader heeft Jill wel veel over haar moeder verteld.

Als haar vader overlijdt hebben ze weinig tijd meer om elkaar dingen te zeggen. Toch zegt haar vader Jill nog een paar woorden en die blijven haar intrigeren. Daarbij vindt ze nog een notitie die vraagtekens oproept. Jill wil naar Cornwall om duidelijkheid over het verleden te krijgen.


In Cornwall gearriveerd lijken er alleen maar meer vragen naar boven te komen. Wie was haar moeder, maar ook wie was haar vader eigenlijk. 
Jill blijft een poos in Cornwall om die dingen uit te zoeken. Veel medewerking om dingen duidelijk te krijgen, krijgt ze echter niet. Toch lijkt ze erin te slagen om stukjes van de puzzel aan elkaar te leggen.


Het verhaal van Jill en het geheim van haar ouders wordt vanuit Jill, maar ook vanuit haar vader (vanuit het verleden) en haar moeder verteld. De verschillende 'vertellers' geven het boek iets extras vind ik.


Een fijn boek wat boeit, door de schrijfstijl en het verhaal en je even meevoert naar een andere wereld. Voor mij de beste ik-vertrek-thriller uit de serie.


Benieuwd welk land in het volgende boek centraal staat.

Confetti regen, met soms wat grijze mist.

Verschillende keren zag ik Splinter Chabot bij Mathijs van Nieuwkerk in DWDD aan de tafel aanschuiven. Een ontwapende jonge man vond ik het. Met het hart op de tong (leek het). Tot de uitzending kwam waarin over het te verschijnen boek van Splinter werd gesproken, had ik niet een idee kunnen hebben van hoever hij was gekomen en welke drempels hij over heeft moeten stappen om nu te zijn wie hij is.

Zijn boek wilde ik dus ook graag hebben, dus vlak voor de Coronacrisis nog gekocht.


De boekomslag vermeldt het volgende:

Wobie groeit op in zijn eigen glitter- en confettiwereld. Thuis lijkt alles een sprookje. Naarmate hij ouder wordt ontdekt hij langzaam maar zeker dat hij anders is dan zijn, broers, anders dan zijn meeste klasgenoten, anders dan hij dacht te zijn. Anders dan wie hij wilde zijn.


Aan de hand van drie delen in het boek met een jongsnaam beleef je met Wobie mee hoe hij zich ontwikkelt, maar vooral ook wat hij ontdekt. 
Het boek is een ontdekkingsreis van een jongen, die al vroeg weet dat hij anders is, maar ook weer niet weet wat er dan anders aan hem is. 
Gelukkig komt hij uit een warm gezin waarin de vader en moeder hem alle ruimte geven om zichzelf te ontdekken en ontwikkelen. Toch blijft het voor hem een strijd om naar buiten te komen met wie hij is en hoe hij denkt te zijn.


Het taalgebruik in het boek vind ik mooi. Tijdens het lezen is het alsof je Splinter hoort praten. 


            Niemand had me gevraagd of ik dit wilde zijn. Niemand had bij me geïnformeerd wat ik ervan zou vinden. Niemand had verteld hoe ik ermee om moest gaan. Opeens was ik het gewoon. Enhoe hard, hoe lang,hoe heftig ik het ook bleef ontkennen, ik kon het niet tegen houden.


Veel woorden in zinnen en mooie zinnen met rake woorden. Ontroerend om over de grijze mist in hem te lezen, maar af en toe wordt je ook blij als lezer, omdat hij ook lichtvoetig door het leven lijkt te kunnen stappen. Als ik nu, na het lezen van Confettiregen, een nummer van Prince hoor moet ik aan Wobie denken.


Een mooi boek voor iedereen, ga het lezen allemaal!