Voor het eerst vertelt Arthur Japin over de hond die hem heeft
opgevoed en twee puppy’s die zijn kijk op het leven bepalen. Grote thema’s als
liefde, hoop, moed en vriendschap komen aan de orde. Herkenbaar voor groot en
klein, troostend, aangrijpend en toegankelijk. Een wonderschoon verhaal over
hondentrouw, avontuur en vrolijkheid, voor iedereen die van het leven houdt. De
prachtige illustraties in kleur van Martijn van der Linden brengen Kellie, Trip
en Basso tot leven en nemen je mee naar een wereld van kwispels, modderpoten en
vooral veel liefde.
‘“Voor liefde heb je je
verstand niet nodig.” Dit is nu typisch zoiets wat ik van Trip heb geleerd.
Trip was mijn tweede hondje. Wanneer ik zulke dingen zeg, dat je beter je hart
kunt volgen dan je hoofd, dan hoor je eigenlijk hém praten.’ – Arthur
Japin, Honden voor het leven
Bij mij thuis was er eerder een hond, dan dat
ik er was. Nadat Tommie er niet meer was, volgden Dennis, Wesley en Mitzy.
Net als Arthur Japin was en ben ik enig kind.
De honden waren als een broer of zus. Soms lijkt het of je gedachten uit kunt
wisselen met honden en ze lijken het aan te voelen als je verdriet hebt. Ze
zijn deel van het gezin en bepalen de dagelijkse routine en leven in het gezin
mee.
Arthur Japin schrijft zo mooi: ’Geef je iets
een kans dan kan er iets moois van komen. Dat heeft Trip mij geleerd’.
Er zijn zoveel mooie zinnen die ik zou willen
citeren. Als hondenliefhebber herken je zoveel in het boekje! De liefde voor
Kellie, Trip en Basso spat van de pagina’s af. Dan heb ik nog niet eens de mooie
en beeldende tekeningen benoemd.
Ach wat zou ik ook graag een Basso hebben. Nu
is het er niet de tijd voor, maar die tijd komt vast wel. En tot die tijd pak
ik gewoon het boekje af en toe eens uit de kast om te lezen.
Een aanrader dus!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten