Vrouwe Fortuna

 

Fortuna’s kinderen is een familiekroniek, bestaande uit drie delen, die op een bijzondere manier de geschiedenis van de families Herckenrath en De Fremery beschrijft.

Het eerste deel gaat over Leon Herckenrath, die in 1818 besluit om te vertrekken naar ‘de nieuwe wereld’ Amerika, om daar zijn geluk te beproeven. Leon verliest zijn hart aan Juliette, een slavin die werkt in het huis waar hij verblijft. Het is alleen volstrekt niet geaccepteerd om als blanke een gezin te stichten met een slavin, of donkere vrouw. De slavernij zal in Amerika nog lang een grote rol gaan spelen en dat voorvoelt Leon. Hij zoekt een weg om toch samen met Juliette een bestaan op te bouwen.

In het tweede deel van het boek volgen we de het leven van Virginie, de oudste dochter van Leon en Juliette, en haar man James De Fremey. Door hun huwelijk worden beide welgestelde families met elkaar verbonden. James reist vooruit naar Amerika om daar een onderneming te starten in Californië. Later voegt Virginie zich bij haar man en samen bouwen ze een klein imperium op. Ze bewegen zich in hogere kringen en genieten veel aanzien. Niemand die dan kan bedenken dat Virginie een dochter van een vrijgekochte slavin is.

In het derde deel van het boek wordt uit de doeken gedaan hoe het de nazaten van de families Herckenrath en De Fremery is vergaan. Hun levens zijn niet allemaal even fortuinlijk verlopen als die van hun voorouders.

Fortuna was de Romeinse godin van het toeval en het lot, en zowel van het geluk als het ongeluk. De titel Fortuna’s kinderen is dan ook goed gekozen.

Het is een mooi boek dat inzicht geeft in het ontstaan van het Zuiden van het Amerika van nu. Slavernij speelt een belangrijke rol. Leon vond het schokkend om te zien hoe er met slaven werd omgegaan. Hij zou er dan ook in de rest van zijn leven zijn best voor doen om de slavernij te stoppen, zodat slaven hun vrijheid konden krijgen.

Uit het verhaal komt duidelijk naar voren, dat men niet zonder deze slaven kon. Was het niet om hen in te zetten voor het werk op de katoenvelden, dan wel om de blanken in de huizen te dienen.  Af en toe vond ik het ontstellend om te lezen hoe er met deze mensen werd omgegaan. Hoe ze zelfs gestraft werden als ze op te luide toon een ander groetten op straat. Toch is de slavernij een onderdeel van de geschiedenis die onlosmakelijk met het Zuiden van Amerika is verbonden.

Het mooie in het verhaal is om te lezen hoe ver de liefde van Leon voor zijn Juliette gaat en hoe zij samen de wereld tegemoet treden.

Een boek dat ik met plezier heb gelezen. Het is een mooie combinatie van geschiedenis en een sterke liefde.