dinsdag 28 maart 2017

Kwartetten met boeken



Mag ik van jou.....? Dat is de vraag die je meestal stelt bij het kwartetten, die vraag stel ik nu niet.

Waar het nu om gaat is een kwartet van gelezen boeken. Een internationaal geheel, twee Scandinavische thrillers, een Nederlandse thriller en een Nederlandse roman. 

De Minnares van Camilla Grebe.
Niet eerder las ik iets van deze schrijfster dus ik was wel benieuwd naar haar schrijfstijl. De flaptekst had mijn nieuwsgierigheid gewekt.

Emma Bohman ontmoet in de winkel waar ze werkt de charmante Jesper Orre. Ze raakt tot over haar oren verliefd, maar de zakenman staat er op dat hun relatie geheim blijft, en ze belooft niemand over hun verhouding te vertellen. Twee maanden later wordt in de hal van een riante villa het lichaam van een vrouw gevonden, zonder hoofd. De eigenaar van het huis is spoorloos verdwenen, en de identiteit van de vrouw is een raadsel.
Het onderzoek naar de onthoofde vrouw dreigt al snel vast te lopen, maar dan ontdekt inspecteur Peter Lindgren dat de zaak opvallende gelijkenissen vertoont met een onopgeloste moord van tien jaar geleden....

Op zich een mooi gegeven, een geheime relatie, een moord en een rechercheur die niet helemaal stabiel lijkt. Anders dan ik gewend ben van verschillende Scandinavische schrijvers mis ik in dit boek de vaart in het verhaal. Er zijn veel woorden nodig om stukjes van het verhaal te vertellen en het duurt lang voordat er enige samenhang tussen de invalshoek van Lindgren en Bohman te vinden. Het verhaal kon mij aandacht moeilijk vasthouden. Ik zal niet snel weer iets van deze schrijfster te lezen pakken.

Rode Sneeuw van Jorn Lier Horst.
De schrijver van Rode Sneeuw, wordt geroemd in de recensies die ik las. Het is het eerste deel van de Wisting serie die in het Nederlands is uitgegeven.

Het kustlandschap is die herfst in een dichte mist gehuld, van de vakantiehuisjes aan het loodgrijze water zijn de luiken gesloten. Ove Bakkerud is van plan om hier nog eenmaal een rustig weekend door te brengen voordat alles voor de winter wordt gesloten. Hij treft zijn huisje echter in chaos aan, alles is door inbrekers vernield. En in het naastgelegen huisje ligt een ernstig mishandelde, dode man.

Inspecteur William Wisting heeft al eerder groteske moorden meegemaakt. Maar de wanhoop waarvan hij deze herfst in Stavern getuige is, is nieuw voor hem. Alsof iemand alles te winnen en heel weinig te verliezen heeft. 

Het boek van deze – ook weer – Scandinavische schrijver vind ik geschreven in de stijl van Elizabeth George. De beschrijvingen van de personages en de sfeer deden me wat aan de boeken van George denken. Toch ben ik niet enorm enthousiast over dit boek,hoewel de schrijfstijl me wel aansprak.


De Johansons van Carla de Jong.
Van Carla de Jong kende ik wel als thrillerschrijfster van onder andere Serpent. Een roman van haar had ik nog niet gelezen. Reden waarom ik wel nieuwsgierig was naar haar nieuwe boek: de Johansons.

Anne groeit als slim meisje op in een liefdevol arbeidersgezin waar ze zich een vreemde eend in de bijt voelt. Dan ontmoet ze de welgestelde, ontwikkelde Johansons, en ze voelt zich meteen thuis bij dit gezin. Ze raakt innig bevriend met Daphne, de dochter, en haar twee broers. Samen worden ze volwassen, maar hun vriendschap, die meer en meer onder druk komt te staan, strandt door een reeks dramatische gebeurtenissen. Dertig jaar later kruisen de paden van de Johansons en Anne elkaar weer. Kunnen ze elkaar vergeven? De Johansons is een familieroman, maar ook een verhaal over volwassen worden, over familiebanden, ontworteling, jeugdillusies en de onvermijdelijke desillusies die het ouder worden met zich meebrengt. Aangrijpend, ontroerend, spannend, en vol geestige scènes: een verhaal dat je met weemoed uitleest omdat de personages stuk voor stuk onder je huid zijn gaan zitten. 

Een bijzonder boek waarvan ik niet echt weet wat de impact op me is. Met te zeggen ‘dat de personages me onder de huid zijn gaan zitten’, zou ik te ver gaan. Wel vind ik het een boek dat lekker weg leest. De gevoelens van Anne bij de vriendschap die zich ontwikkelt en het gezin waar ze deel van uit gaat maken zijn herkenbaar. Bij het lezen vraag je je als lezer steeds af ‘wat is er toch gebeurd tussen deze vrienden?’ Langzaam wordt er steeds mee bloot gegeven van wat er in het verleden is voorgevallen. Dan wordt ook (pijnlijk) duidelijk waartoe misverstanden kunnen leiden, en zijn die misverstand gevoed met een bepaalde bedoeling? Al met al best een fijn boek.

In de familie van Joyce Spijker.
In verschillende bladen werd dit nieuwe boek van Joyce Spijker geroemd. Haar tweede boek, en erg genoeg had ik van haar debuut Spotlight nog nooit gehoord. Dus boek gereserveerd bij de bieb en gaan lezen.

Spraakmakend familiedrama achter de schermen van politiek Den Haag
Nina Satijn is een jonge fotografe, op zoek naar haar plek in het leven. Ze is single na een lange relatie en vindt steun bij haar oma Emma, die haar na de vroege dood van haar moeder voornamelijk heeft opgevoed. Nina's vader Boudewijn, minister van Justitie en Veiligheid en bij een volgende kabinetsperiode in de race voor het premierschap, heeft zich tijdens de opvoeding nauwelijks om haar bekommerd en hertrouwde al snel met de mooie Marsala. Als Nina op een dag bij Emma op bezoek gaat, vindt ze haar op de grond in de woonkamer in haar huis in Wassenaar. Vermoord. Ze besluit alles op alles te zetten om de dader te vinden en de dood van haar geliefde oma te wreken. 

Een lekker boek! Je zou er zo ook een tv-serie van kunnen maken volgens mij.  Korte hoofdstukken – soms erg kort – die lekker weg lezen. Net als de personages denk je te weten wie de dader is, maar dat blijkt een simpele aanname. Leuk gegeven is, dat het verhaal zich afspeelt tijdens de verkiezingen in Nederland, dezelfde periode waarin ik het boek las. Zoals gezegd een lekker boek met een verrassend plot.



zondag 12 maart 2017

Sluipend gif van Corine Hartman, wat een psychologisch spel


Gijs en Jacqueline. Een doorsnee stel zou je denken, als je ze zou zien. Het lijkt of ze een kabbelend bestaan leiden. Hij een baantje op de veerpont  (na ontslag bij de gemeente waarover hij zwijgt) en zij vrijwilligerswerk in een tehuis.
Kabbelend lijkt ook het verhaal, maar al vrij snel voel je dat er iets broeit. Iets waar je niet direct de vinger op kunt leggen. Gijs is niet de aardigste echtgenoot, die rol kan hij best wat aardiger invullen naar Jacqueline toe. Jacqueline vervult de rol van meegaande echtgenote, maar dat gaat haar niet helemaal goed meer af de laatste tijd. Ze wordt ongeduldiger. Waarom ziet Gijs niet dat het ook anders kan? Dan neemt ze een beslissing. Daarna zal de zon in haar leven weer gaan schijnen denkt ze.
Met recht een psychologische thriller! Een verhaal met een enorme onderliggende smeulende spanning, waarom zijn de dingen gelopen zoals ze zijn gelopen? Langzaam vallen de puzzelstukjes voor de lezer op zijn plaats. En dan is er ook nog eens een onverwacht einde.
Corine Hartman schreef al goede boeken met de Nelleke de Winter serie en de Vivaldi serie. Daarna verraste ze aangenaam met de serie over Jessica Haider. Toen was daar  Een vlaag van waanzin, een heel ander soort psychologische thriller die bij mij insloeg als een bom; zo goed! Nu is er dan Sluipend Gif en ik kan niet anders zeggen dat het een pareltje is! Voor het lezen was ik een beetje teleurgesteld dat het niet een erg dik boek was, maar er zit zo ontzettend veel in!

Simpelweg een boek wat je moet lezen! En ik ben alweer benieuwd naar het volgende pareltje van de hand van Corine Hartman.

maandag 6 maart 2017

Ontdekkingen........

Het is al weer even een poosje geleden dat ik boekennieuws te melden had.
Na een vakantie en een hectische tijd nu dan de rust weer gevonden om boeken nieuws te delen.

Nadat ik De doden hebben geen verhaal van Gard Sveen heb gelezen, ben ik gelijk door gegeven in Hitte van de Hel. Ook weer een fijne Scandinavische thriller. Een ontzettend fijne schrijver.
Toen kwam er weer even een dip - die er ook was - voor ik in de boeken van Gard Sveen . begon.
Tja en dan, nou ja maar gewoon beginnen in iets wat misschien wat eenvoudiger weg leest of iets uit een geheel ander genre. Tijdens een heerlijke warme vakantie op Gran Canaria ben ik dat dus gaan doen. 

Ik las en ontdekte Speling van het lot van Joanna Rees. Een boek wat lekker las en niet ontzettend veel inspanning vergde, ech teen boek voor een vakantie.

Daarna dacht ik, weer beginnen in een thriller van Nederlandse bodem. Anya Niewierra, een schrijfster van wie ik nog niet eerder had gehoord, laat staan iets van had gelezen. Er is een nieuw boek van haar uitgekomen, Het dossier. Eerst dan maar eens haar eerste boek Vrij uitzicht lezen had ik bedacht. Een boek wat voor mij in de categorie tussendoor valt. Las ook fijn, maar de spanning spatte niet van de pagina's af. Wel een verrassende ontknoping!!

Het debuut van Graham Norton (bekend van de tv show) Bewaring stond vervolgens op het lijstje. Een - naar mijn mening - echt Engelse thriller, zich afspelen in een Engels dorpje. Al lezend had ik het gevoel om in een aflevering van Midsummer murders mee te kijken. 

De e-reader, die alle vakanties meereist, bevat al een paar vakanties drie boeken uit een serie van Pierre LeMaitre. Irene, Alex en Camille wachtten op een nadere kennismaking. Dus begonnen met Irene, het eerste boek uit de serie. Na het lezen ben ik tot de conclusie gekomen dat het niet mijn schrijver is. Pierre LeMaitre zijn schrijfstijl is niet lastig, er zit wat humor in maar toch is het niet mijn soort boeken die hij schrijft. Na het lezen van Irene, besloten om de boeken van de e-reader te verwijderen. Tenslotte staan eer nog veel meer boeken op en dan vind ik het zonde van mijn tijd om boeken te lezen die ik eigenlijk niet fijn vind.


Ja en waar moest ik daarna in beginnen? Even wist ik het niet meer. Bij het vertrek van Schiphol had ik mezelf Jager van Lars Kepler cadeau gedaan. Voor het geval de e-reader het zou begeven tijdens de vakantie? Gewoon een excuus zoeken is dat want de boeken van Kepler staan bijna allemaal in de kast en daar hoorde gewoon ook de nieuwste bij!
Tijdens de terugvlucht dan ook begonnen in Jager. Ja en de boeken van Kepler stellen nooit teleur!! Ook dit nieuwe boek is weer erg goed. Gelukkig is Joona Linna terug. En wat weer een zaak. Nu en dan was het mij iets te luguber en tot in detail beschreven. Maar wat weer een verhaal. Zo goed als het in elkaar steekt. Een genot en dan ook de slagroom op de boeken die ik in de vakantie las.