vrijdag 15 mei 2020

Viktor, wie is toch die man?




Alleen al de cover van het boek vind ik werkelijk prachtig. Misschien wel één van de redenen om het boek te kopen en niet te wachten tot het in de bibliotheek is.


Met Viktor schrijft Judith Fanto een hartveroverende, waargebeurde familiegeschiedenis over de betekenis van familiebanden. Wenen, 1914. De zesjarige Viktor Rosenbaum redt weeskind Bubi uit een vijver in het Praterpark. Tussen hen ontstaat een levenslange vriendschap en Bubi wordt opgenomen in de gegoede Weens-Joodse familie. Viktor, die maar niet wil deugen, ontpopt zich als patser en rokkenjager en maakt geen van zijn vele studies af, tot groot verdriet van de intellectuele Rosenbaums. De Anschluß in 1938 vormt een keerpunt: met heldhaftige vindingrijkheid en brutaliteit beschermt Viktor iedereen die hij liefheeft. Nijmegen, 1994. Geertje Rosenbaum, de jongste telg van de familie, rebelleert tegen de angst en schaamte waarmee de Rosenbaums hun Joodse identiteit beleven. Wanneer houdt haar familie nu eindelijk op met onderduiken? En waarom wordt Viktor, de broer van haar grootvader, doodgezwegen? Als Geertje op onderzoek uitgaat, stuit ze op een onwaarschijnlijk familiegeheim. De roman Viktor is het debuut van Judith Fanto en is gebaseerd op de lotgevallen van de Weens-Joodse familie van Fanto. Viktor heeft echt bestaan.


Het begin van het boek vond ik wat lastig lezen. De hoofdstukken zijn afwisselend vanuit Viktor of vanuit Geertje geschreven, maar dat wordt niet aangegeven. Als je langer in het verhaal zit en de personages herkenbaar zijn wordt het eenvoudiger te schakelen. 


Een bijzonder boek met een bijzonder verhaal! Een verhaal wat je bijna niet kan bedenken en toch heeft Viktor echt bestaan. Mijn verwachting van het boek was, dat het vooral om Viktor en zijn levensloop zou draaien, maar dat bleek anders te zijn. Je wordt vooral meegenomen in het leven van Geertje. Waarom is de houding van haar familie ten opzichte van Viktor zo moeilijk te  begrijpen. Geertje gaat op onderzoek uit en wil ervaren hoe het is om haar Joodse afkomst te ontdekken. 
Stukje bij beetje ontdekt zij wie Viktor was en waarom binnen de familie eigenlijk niet over hem wordt gesproken. Hij blijkt een enorme invloed op de levensloop van de familie te hebben gehad. 

Langzaam wordt het verhaal ontrafelt en het verhaal nam een heel andere wending dan ik had verwacht.
Een mooi verhaal, al had ik moeite met sommige passages, omdat ik de uitleg van bepaalde riten en historie over het Jodendom te ver vond voeren, maar dat is persoonlijk.

Al met al een bijzonder boek en zeker de moeite waard om te gaan lezen.


maandag 4 mei 2020

Iets te verbergen; wie heeft dat niet?




Olivia Collins heeft drie maanden dood in haar huis gelegen. Haar buren in de gated community – een verzameling van voorbeeldige huizen, gras netjes gemaaid, de bewoners rijk en succesvol – zeggen geschokt te zijn, maar niemand van hen heeft opgemerkt dat ze haar al een tijdje niet hadden gezien. De politie stelt een onderzoek in waarbij langzaam maar zeker barsten in de façades verschijnen. Bovendien blijkt elk van de buren wel een reden te hebben om Olivia dood te wensen…


Als eerste vind ik het een boek met een heel mooie omslag. Tel daarbij op de omslagtekst en het boek lokte me.


Al een poosje stond het op mijn e-reader en toen ik even niet wist waar ik zin in had om te gaan lezen, dacht ik ‘hier ga ik dan nu in beginnen’.

Geen spijt van de keus gehad. 

Het is een boek wat heerlijk wegleest. Niet persé een thriller vond ik. Het boek leest vlot en is in een fijne stijl geschreven. Korte hoofdstukken en vanuit die hoofdstukken wordt het verhaal verteld door Olivia, die dus na 3 maanden dood in haar huis wordt gevonden. Zij lijkt stukje bij beetje te onthullen wie haar dood op zijn of haar geweten heeft.

Ook lees je het verhaal vanuit de andere bewoners uit de ‘gated community’. Deze buren lijken allemaal hun eigen geschiedenis met Olivia te hebben en daarmee misschien ook een reden om Olivia uit de weg te willen ruimen. 
De rechercheurs Frank en Emma hebben een lastige puzzel met het oplossen van de moord en hun samenwerking verloopt nu en dan wat stroef.


Het boek vond ik niet zozeer een thriller. In het verhaal komen alle buren langzaam tot ontwikkeling. Niet alles is achter de voordeur wat het lijkt. Eigenlijk een soapachtige thriller, waarin je als lezer wilt blijven doorlezen en hoe het afloopt……………

Gewoon gaan lezen dit boek. 

Zelf ga ik op zoek naar het eerste boek van de schrijfster getiteld ‘Ik beken’. Lijkt me ook fijn.