donderdag 13 juli 2023

Tijgerlelie

In ruil voor een recensie ontving ik van Hebban.nl een wel erg mooi exemplaar van Tijgerlelie, de nieuwste thriller van Marion Pauw. Alleen al de omslag nodigt uit tot lezen.

Als fan van thrillers en met Spanje als favoriet vakantieland was ik erg benieuwd naar dit boek.

Een vriendengroep is fantastisch. Tot die zich tegen je keert.

Vol enthousiasme vertrekt de half-Spaanse Lili met haar vijf huisgenoten naar de Pyreneeën. Haar oom heeft haar gevraagd twee maanden op El Refugio te passen, zijn hotel dat in de wintermaanden door hevige sneeuwval afgesloten raakt van de bewoonde wereld. Op het allerlaatste moment besluit een van de huisgenoten een oude schoolvriendin mee te vragen, de flamboyante Monica. De rest reageert welwillend, maar door Monica’s aanwezigheid verandert de groepsdynamiek en er ontstaat een toxische sfeer. Lili valt steeds meer buiten de groep en op een avond loopt het zo vreselijk uit de hand dat er een dode valt.

Zeventien jaar later kampt Lili mentaal nog steeds met de gevolgen van het traumatische verblijf in de Pyreneeën. Als ghostwriter leidt ze een anoniem en geïsoleerd bestaan en antidepressiva houden haar op de been. Wanneer een van Lili’s oud-huisgenoten zelfmoord pleegt, besluit ze de anderen te confronteren met het verleden.

Wat ik niet wist was dat Marion Pauw toen ze met haar familie vanuit Australië naar  Nederland terug verhuisde, ze in Leeuwarden kwam wonen. Ze ging wonen in de wijk Aldlân. En laat ik nu ook in Leeuwarden wonen en in dezelfde wijk zijn opgegroeid.

Hoofdpersonage Lili heeft Spaanse roots en haar jeugd is door de schrijfster op haar oude woonadres in Leeuwarden gesitueerd. Daar houden de overeenkomsten tussen Marion Pauw en Lili niet op.

In een interview vertelde Marion Pauw dat ze moeite had om ergens in haar jeugd ergens ‘bij te horen’. In de personage van Lili komt dat terug. Lili voelt zich in gezelschap niet altijd prettig en doet haar best om bij een vriendenclub te horen.

Als ze dan met haar vriendenclub naar Spanje gaat wordt die vriendschap zwaar op de proef gesteld tijdens het verblijf in Spanje en zeker als er een dode valt.

Lili blijft last houden van deze ervaring, mede omdat nooit echt duidelijk is geworden hoe deze persoon nu werkelijk is overleden. Als ze een schrijfopdracht uitvoert voor een bekende lifestyle-goeroe, wordt ze opnieuw geconfronteerd met een bepaalde  groepsdynamiek binnen de groep mensen om deze man heen. Als ze in deze groep iemand treft uit het verleden, lijkt haar dat nog meer duidelijk te worden.

Het boek is verdeeld in hoofdstukken Toen en Nu. De hoofdstukken vloeien mooi in elkaar over. Was ik in het Nu dan wilde ik weten hoe het in Toen verder ging en andersom. Het boek was moeilijk weg te leggen, omdat ik steeds wilde weten hoe het nu verder ging. Ik verbaasde me erover hoe mensen veranderen door groepsdruk. Hoe mensen zich blink achter één persoon kunnen scharen met alle gevolgen van dien. De karakters van de personages vind ik goed uitgewerkt, met aandacht voor achtergronden van de personen.

Een heerlijk boek dat van begin tot eind boeide en ik in ruim twee dagen heb verslonden!

* Tijdens het lezen had ik steeds het liedje Anyone for you (Tigerlily) van George Ezra in mijn hoofd, een grappig en muzikaal bijverschijnsel. 

maandag 3 juli 2023

De camino

 

De Camino van Anya Niewierra stond al een poos op mijn e-reader. Ik was er zelfs al een keer in gestart, maar heb het boek toen weggelegd. Een van de dames van mijn favo boekwinkel, vroeg me al een paar keer of ik het boek al had gelezen. Nee dus. Steeds was er een ander boek, voor een recensie of omdat ik zin had in een ander boek. Nu ligt het boek voor nog geen € 10,- in de boekhandel. Een koopje! Voor mijn jarige schoonzus nam ik het boek mee voor tijdens haar vakantie. Een eindelijk startte ik toen zelf ook in het boek.

 Het is precies een jaar geleden dat Lottes man onverwacht zelfmoord pleegde tijdens het wandelen van de Camino. Emil had als vluchteling uit Bosnië en Herzegovina een moeilijke jeugd, maar toch zou hij nooit zelfmoord plegen. Emil was een geweldige vader, was dol op zijn vrouw en gefocust op zijn werk. Lotte besluit exact dezelfde route te lopen, in de hoop erachter te komen wat hem tot deze beslissing dreef. Maar dan ontdekt ze dat Emil helemaal niet is wie hij altijd beweerde te zijn... een gruwelijk geheim uit het verleden dient zich aan.

 Waarom ik de vorige keer het boek aan de kant heb gelegd? Ik heb werkelijk geen idee. Soms heb je dat een boek je de ene keer niet en de andere keer wel pakt. Deze keer pakte het boek me wel en hoe!

De schrijfstijl van Anya Niewierra is prettig vind ik. De hoofdstukken zijn geschreven vanuit Lotte. Ze worstelt nog steeds met de dood van haar man Emil. Tijdens het lopen van de Camino overnacht ze op exact dezelfde locaties als haar man. Van het lopen kan ze genieten en haar hoofd lijkt ook langzaag leger te worden. Tot ze af en toe het gevoel krijgt dat ze niet alleen lijkt te zijn. Gedurende haar tocht ontdekt ze dingen over de tocht van Emil die haar in verwarring brengen.

Tussen de hoofdstukken van Lotte door zijn hoofdstukken geweven over de belevenissen van drie jongens die in het voormalig Joegoslavië opgroeien.

Die hoofdstukken brachten me nu en dan in verwarring, maar na het lezen van het boek blijken deze hoofdstukken grote meerwaarde aan het boek te geven.

Een bijzonder goed boek vind ik het. Niet alleen hoe je in de gedachten en beleving van Lotte wordt meegenomen, maar ook hoe de geschiedenis van de oorlog in het voormalige Joegoslavië is beschreven. Hoe mensen van vriendschap naar haat gaan in een oorlog waarin bepaalde denkbeelden worden gepropagandeerd, opgepakt en uitgevoerd door mensen.

Toch speelt er ook een heel klein beetje romantiek door het verhaal. Erg mooi gecombineerd! Een aanrader dus. En een terechte winnaar van de Hebban thrillerprijs 2022!  

Nu de paperback voor zo weinig te koop is in de boekhandel en in een heel mooie uitvoering ook nog, zou ik het boek gewoon gelijk gaan kopen. Je krijgt er geen spijt van!


Mijn nieuwsgierigheid naar de andere boeken van Anya Niewierra is gewekt en ik ga deze dan ook zeker lezen.