Wie kan je geloven?

 

Loes den Hollander is toch wel een beetje de koningin onder de Nederlandse thrillerauteurs. Met ‘Geloof mij nooit’ leverde ze haar 29^ste thriller af.

Van de Crime Compagnie ontving ik een erg mooi recensie exemplaar in een gouden uitvoering; waarvoor hartelijk dank!

Geloof mij nooit

Het huwelijk van Jochem en Pattie is vanaf het begin gebaseerd op totaal verschillende intenties. Het houdt daarom geen stand. De scheiding verloopt allesbehalve soepel.
Voor de buitenwereld lijkt het huwelijk van Ted en Fifi heel stabiel en gelukkig. Het einde van de relatie komt dan ook geheel onverwacht.
Dan gebeurt er iets wat niemand van de familie had verwacht en vragen ze zich af: wie wilde nu eigenlijk afrekenen met wie?

Het verhaal is geschreven vanuit verschillende personen, namelijk die van Patti, Jochem en er zijn hoofdstukken van een onbekende personen.

Patti begint het boek met haar verhaal. Ze is freelance fotografe en Jochem is samen met zijn ouders eigenaar van en slagerij en werkt daar ook. Patti vertelt over het verbroken huwelijk met Jochem. Ze woont alleen met haar dochtertje Kiki. Haar huwelijk met Jochem is ze met een andere insteek ingegaan dan haar ex-man, dat blijkt al snel uit haar verhaal. Toch wil ze hem ongelukkig maken, hoewel ze zelf naarstig op zoek is naar een nieuwe minnaar/man.

Jochem vertelt zijn verhaal vanuit zijn rol als ex-man en alleen staande vader. Hij vindt het lastig om de omgang met zijn dochter in een prettige sfeer te laten verlopen, nu zijn ex-vrouw niet erg positief is. Ted, de broer van Jochem is psycholoog en getrouwd met Fifi. Jochem krijgt hulp van zijn broer om de scheidingsperikelen te verwerken en tips hoe hij het beste om kan gaan met zijn negatieve ex-vrouw.

Het huwelijk van Ted en Fifi lijkt het tegenovergesteld te zijn van dat van Jochem en Patti, ze ogen gelukkig samen. Tot Fifi op een dag een wanhoopsdaad begaat.

Daaruit vloeien allerlei ontwikkelingen voort, die nogal van invloed zijn op de relatie tussen de ouders en de broers.

De cursief gedrukte hoofdstukken van een onbekende zijn tussen de hoofdstukken doorgevlochten en maken nieuwsgierig naar wie de dader is. Deze onbekende lijkt niet de enige te zijn die nog iets te vereffenen heeft.

Het boek leest vlot in de kenmerkende schrijfstijl van Loes den Hollander. Geen lange hoofdstukken, prettig taalgebruik en een opbouwende spanning. Als snel dacht ik te weten wie de onbekende ‘dader’ was. Toch werd ik nu en dan in verwarring gebracht door de loop van het verhaal. Er is geen sprake van enorme hoogspanning, maar het verhaal boeide en hield me bezig. Want wie speelde nu de cruciale rol in het verhaal. Wie moet je nooit geloven? Rode draad in het verhaal is de liefde van ouders voor hun kind. De liefde van Jochem voor Kiki en de liefde van zijn ouders voor hun beide zoons.

Ik heb boek met veel plezier gelezen. Het vorige boek van Loes den Hollander de Heks in mij las ook al zo fijn! Ik las al meer boeken van Loes, maar het is alsof ze steeds beter gaat schrijven. Nu vol verwachting op naar het dertigste boek!

Heerlijke thriller!

 

De laatste boeken van Camilla Läckberg die werden uitgegeven in Nederland waren Box en Cultus, die zij samen schreef met Henrik Fexeus. Twee heerlijk dikke boeken in een heel andere stijl dan waarin Läckberg normaal schrijft, maar waar ik erg van heb genoten. Toch ben ik er blij mee, dat er weer een nieuw boek van alleen Läckberg uit is gekomen. En wat voor één!

 Koekoeksjong is de boektitel, de omschrijving van het boekr: 

Twee verschrikkelijke gebeurtenissen schudden Fjällbacka op haar grondvesten. Een beroemde fotograaf wordt dood aangetroffen in een showroom en Henning Bauer, de Nobelprijswinnaar voor literatuur, wordt aangevallen op het eiland waar hij het tiende boek in zijn wereldberoemde serie schrijft. Patrik Hedström en zijn collega's van het politiebureau van Tanumshede storten zich op beide zaken. Ondertussen verdiept Erica Falck zich in een cold case: de moord op een transgender man in de jaren 80. Langzaam realiseert ze zich dat het verleden onlosmakelijk verbonden is met het heden...

Een boek wat voelt als het aantrekken van een oude jas. Want de hoofdpersonages Erica en Patrik, de personages op het bureau en de familie van Erica zijn allemaal wel bekend als je de andere delen hebt gelezen.

Met de twee moorden gaat het verhaal snel van start en neemt het onderzoek Patrik al snel volledig in beslag. Ondertussen start Erica voor haar nieuwe boek met een eigen onderzoek naar de dood van Lola, een bekende transgender in de jaren 80. Het verhaal neemt je niet alleen mee in het leven van Lola, maar ook in het leven van Erica en Patrik en in het leven van het hoofd van het bureau, die de privé de nodige tegenslag ondervindt.  Het verhaal ontspint daarnaast langzaam in toch wel de elite van de kunstwereld, alias 'Blanche'.

Het boek leest heerlijk vlot weg en je zit direct in het verhaal. Sommige lezers zullen dit 12^e boek in de serie rond Erica en Patrik misschien te zeer gesneden koek vinden, maar zelf vind ik het een fijn boek. Daarbij geeft het boek, juist in deze tijd, een interessant inkijk in de LHBT scene in de jaren 80. De ontknoping heeft nog een kleine plottwist, maar dat geeft het verhaal een fijn einde. 

Een aanrader! Ook het volgende deel - als dat er komt - ga ik dat ook zeker weer fijn lezen.

Lekkere culinaire thriller!

 

Marja West is vooral bekend van de boeken die ze alleen schreef, niet alleen thrillers, maar ook korte verhalen. Anna Bontekoe is kok en heeft zich vooral toegelegd op vegetarisch koken. Moeder en dochter schreven samen een culinaire thriller:  Het zal nooit meer kaviaar zijn.

Van de Crime Compagnie ontving ik een proefdruk van het boek dat vanaf vandaag in de winkels ligt.

Het verhaal:

De Nederlandse Sofia werkt bij een bank in New York. Als ze een klant bewusteloos bij de bankkluisjes in de kelder vindt, neemt ze een gevaarlijke beslissing. Dit is het begin van een reeks gebeurtenissen die ertoe leiden dat Sofia als kok bij een grote maffiabaas gaat werken. Door het bereiden van verrukkelijke maaltijden wint ze het vertrouwen van de topcriminelen en achterhaalt zo hun geheimen.

De omslag van het boek gaf mij een beetje de indruk van een feel-good roman. Niets is minder waar, het boek is veel meer dan dat naar mijn mening.

Het verhaal springt tussen het verleden en het heden.

Sofia, is op leeftijd en verblijft in een hospice. Ze ontmoet daar de dochter van een medebewoonster, aan wie ze over haar verleden gaat vertellen. De wijze waarop Sofia je als lezer meeneemt door haar leven is prettig en ontroerend.  Ze moet kiezen voor een baan die ze misschien niet zou moeten willen, maar ze moet geld moeten verdienen om in leven te blijven. Tijdens haar werk voor de maffiabaas vangt ze informatie op, die koppelt aan gebeurtenissen en zo komt ze langzamerhand een schandaal op het spoor. Het is een lastige afweging wat met die informatie te doen. En is er dan ook nog de man, die de liefde van haar leven is, maar onmogelijk lijkt.

Met het vertellen van haar verhaal geeft Sofia de jonge vrouw een kans om een boost aan haar carriére te geven. Tegelijkertijd is het ook alsof Sofia haar leven met het vertellen van haar verhaal wil afronden.

De beschrijvingen van het eten dat Sofie in New York bereidt en de recepten daarvan, geven het verhaal een extra dimensie. Helaas stonden de recepten niet in de proefdruk uitgeschreven, maar de toevoeging van de recepten maakt het boek volgens mij nog weer fijner. Voor recepten van Anna Bontekoe kun je altijd kijken op www.chefbontekoe.com.

Al met al vindt ik het een heel geslaagde culinaire thriller, een bijzonder verhaal dat van de eerst tot de laatste pagina boeit. En een erg fijne leeservaring en een aanrader!

 

Een Friese kibboets

 

Over de schrijver

De meeste mensen zullen Auke Zeldenrust waarschijnlijk kennen als verslaggever/journalist van Omrop Fryslân. Hij is echter ook schrijver van de boeken De Joodse Bruiloft en Dorp achter de tralies. Daarnaast is Auke docent mediawijsheid op het Christelijk Gymnasium Beyers Naudé in Leeuwarden en werkte hij mee aan exposities in het Fries Museum, het Drents Museum en paleis Het Loo. Sinds kort ligt zijn nieuwe boek Kibboets op de klei in de winkel.

Een aantal jaren geleden doken er veertien filmrolletjes op van de Kibboets aan de Harlingerweg in Franeker. Deze rolletjes zijn tijdens de Tweede Wereldoorlog verstopt en bewaard gebleven. In 2020 kwamen ze handen van het Fries Film en Audio Archief en toen ontstond er opnieuw belangstelling voor de Joodse jongeren die op het Friese platteland werkten aan hun missie: een nieuw bestaan in Palestina.

Het verhaal

In 1935 werd Ut Jodehûs, zoals de Franekers de kibboets noemden, geopend. Het doel van deze collectieve landbouwnederzetting was om jonge Joodse mensen op te leiden op agrarisch gebied, de zogenoemde ‘Hachsjara’, zodat zij na hun emigratie naar Palestina daar een leven konden opbouwen. De meeste Joden waren immers werkzaam in de handel en hadden geen kennis van landbouw.

 De diverse bewoners van de kibboets in Franeker, ook wel pioniers genoemd, werden door de jaren heen niet alleen op film, maar ook op foto’s vastgelegd. Deze foto’s zijn verwerkt in het boek en geven een goed beeld van hoe men het leven leidde in het oude station aan de Harlingerweg. De pioniers waren werkzaam bij boeren in de omgeving. Het was een gemêleerd gezelschap van jonge mannen en vrouwen. Onder hen waren ook enkele Joden die uit Duitsland waren gevlucht voor het Nazi regime.

Aan het einde van de jaren dertig deed het nationalisme ook zijn intrede in Nederland en de NSB propageerde dat de oplossing voor Joden was om naar Palestina te vertrekken. In januari 1941 moesten Joden zich echter laten registreren en werden hun vrijheden langzaam ingeperkt.

Uiteindelijk werd de kibboets op 3 november 1941 door de Grüne Polizei en de Franeker politie overvallen en ontruimd. Het overgrote deel van de bewoners belandde in Westerbork.

Recensie

In eerste instantie vond ik het boek nogal theoretisch. Er wordt uiteengezet waaraan het gedachtegoed voor de pioniers is ontleend en wat het Zionisme inhoudt. Ook wordt beschreven hoe de verschillende Joodse tradities en rites in de kibboets in ere werden gehouden ter voorbereiding op hun toekomst in Palestina.

Het verhaal boeide me meer en meer toen de bewoners werden geïntroduceerd en hun leven werd beschreven. Het is bijzonder om te lezen hoe men, door alle oorlogsellende heen, bleef geloven in hun nieuwe leven in Palestina. Een bijzonder boek, met voor mij een stukje onbekende geschiedenis.

Mooi dat er aandacht aan deze bijzondere geschiedenis wordt besteed en niet alleen in dit boek. Op 3 november 2022 is tegenover het voormalig kibboetsgebouw een namenmonument onthuld en werden vijfentwintig kibboetsbewoners herdacht. Via een link op seniorenkrant.nl is de driedelige documentaire over de Franeker kibboets te zien.