Wie kan je geloven?

 

Loes den Hollander is toch wel een beetje de koningin onder de Nederlandse thrillerauteurs. Met ‘Geloof mij nooit’ leverde ze haar 29^ste thriller af.

Van de Crime Compagnie ontving ik een erg mooi recensie exemplaar in een gouden uitvoering; waarvoor hartelijk dank!

Geloof mij nooit

Het huwelijk van Jochem en Pattie is vanaf het begin gebaseerd op totaal verschillende intenties. Het houdt daarom geen stand. De scheiding verloopt allesbehalve soepel.
Voor de buitenwereld lijkt het huwelijk van Ted en Fifi heel stabiel en gelukkig. Het einde van de relatie komt dan ook geheel onverwacht.
Dan gebeurt er iets wat niemand van de familie had verwacht en vragen ze zich af: wie wilde nu eigenlijk afrekenen met wie?

Het verhaal is geschreven vanuit verschillende personen, namelijk die van Patti, Jochem en er zijn hoofdstukken van een onbekende personen.

Patti begint het boek met haar verhaal. Ze is freelance fotografe en Jochem is samen met zijn ouders eigenaar van en slagerij en werkt daar ook. Patti vertelt over het verbroken huwelijk met Jochem. Ze woont alleen met haar dochtertje Kiki. Haar huwelijk met Jochem is ze met een andere insteek ingegaan dan haar ex-man, dat blijkt al snel uit haar verhaal. Toch wil ze hem ongelukkig maken, hoewel ze zelf naarstig op zoek is naar een nieuwe minnaar/man.

Jochem vertelt zijn verhaal vanuit zijn rol als ex-man en alleen staande vader. Hij vindt het lastig om de omgang met zijn dochter in een prettige sfeer te laten verlopen, nu zijn ex-vrouw niet erg positief is. Ted, de broer van Jochem is psycholoog en getrouwd met Fifi. Jochem krijgt hulp van zijn broer om de scheidingsperikelen te verwerken en tips hoe hij het beste om kan gaan met zijn negatieve ex-vrouw.

Het huwelijk van Ted en Fifi lijkt het tegenovergesteld te zijn van dat van Jochem en Patti, ze ogen gelukkig samen. Tot Fifi op een dag een wanhoopsdaad begaat.

Daaruit vloeien allerlei ontwikkelingen voort, die nogal van invloed zijn op de relatie tussen de ouders en de broers.

De cursief gedrukte hoofdstukken van een onbekende zijn tussen de hoofdstukken doorgevlochten en maken nieuwsgierig naar wie de dader is. Deze onbekende lijkt niet de enige te zijn die nog iets te vereffenen heeft.

Het boek leest vlot in de kenmerkende schrijfstijl van Loes den Hollander. Geen lange hoofdstukken, prettig taalgebruik en een opbouwende spanning. Als snel dacht ik te weten wie de onbekende ‘dader’ was. Toch werd ik nu en dan in verwarring gebracht door de loop van het verhaal. Er is geen sprake van enorme hoogspanning, maar het verhaal boeide en hield me bezig. Want wie speelde nu de cruciale rol in het verhaal. Wie moet je nooit geloven? Rode draad in het verhaal is de liefde van ouders voor hun kind. De liefde van Jochem voor Kiki en de liefde van zijn ouders voor hun beide zoons.

Ik heb boek met veel plezier gelezen. Het vorige boek van Loes den Hollander de Heks in mij las ook al zo fijn! Ik las al meer boeken van Loes, maar het is alsof ze steeds beter gaat schrijven. Nu vol verwachting op naar het dertigste boek!