Een bijzonder goed boek!

Aan de oevers van de rivier de Baztan, op een van de meest magische plekken in het Spaanse Baskenland, wordt het naakte lichaam van een meisje gevonden. Binnen de kortste keren wordt er een verband gelegd met de moord van een maand eerder op een ander meisje. Inspecteur Amaia Salazar wordt belast met het onderzoek. Het brengt haar terug naar haar geboortestreek, waar ze eigenlijk ver vandaan had willen blijven. De moordenaar gaat symbolisch te werk en gebruikt elementen uit de Baskische mythologie, waardoor al snel het gerucht gaat dat de Basajaun, een mythisch wezen, de moorden heeft gepleegd. Ondertussen moet Amaia Salazar jaloerse collega's de mond snoeren en de vete met haar zus bijleggen. Daarvoor moet ze echter eerst het geheim uit haar eigen verleden zien te ontrafelen.

Na het lezen van Dit alles zal ik je geven (een ‘stand-alone’) was ik erg nieuwsgierig geworden naar de boeken die Dolores Redondo schreef over de inspecteur Amaia Salazar. Het boek Beschermengel werd opnieuw uitgegeven en ik werd dus op mijn wenken bediend.

Inspecteur Amaia Salazar is een bijzonder personage. Ze woont in Pamplona, maar keert terug naar haar geboorteplaats Elizondo om een misdrijf op te lossen. In het verhaal worden de mensen, hun gewoontes en verhalen over de streek beschreven. 

De karakters van de familie van Amaia en de onderlinge relaties worden goed beschreven. Tussen de hoofdstukken door wordt teruggeblikt op de jeugd van Amaia. In haar jeugd heeft een traumatische gebeurtenis plaatsgevonden die haar in haar dromen blijft achtervolgen. Gaandeweg het verhaal vallen de puzzelstukjes uit Amaia haar jeugd en de gepleegde misdrijven op hun plek.

Het verhaal wordt op zodanige wijze verteld dat ik werkelijk geen idee meer had wie de dader kon zijn. Een bijzondere ontknoping volgt dan ook aan het eind van het boek.

Een bijzonder goed opgebouwd verhaal wat me van het begin tot het einde in de greep had. 

Erfenis van de botten - het vervolg op Beschermengel – komt aan het einde van januari 2018 uit en heb ik inmiddels besteld bij de boekhandel.

Een ontdekking: Dolores Redondo

In de steile wijngaarden van het Spaanse Ribeira Sacra komt Alvaro om bij een auto-ongeluk. Zijn partner Manuel reist zo snel hij kan van Madrid naar Galicië, maar tevergeefs: het politieonderzoek is al gesloten. Zijn adellijke, invloedrijke schoonfamilie ziet hem bovendien liever meteen weer vertrekken. Als Manuel op het punt staat de regio te verlaten, staat gepensioneerde politiecommandant Nogueira ineens voor zijn neus, die beweert dat de dood van Alvaro geen ongeluk was... Manuel, Nogueira en priester Lucas, jeugdvriend van Alvaro, beginnen aan een onheilspellende tocht op zoek naar de waarheid. Gaandeweg raken ze meer en meer verstrikt in een web van leugens, bedrog en familiegeheimen. 

Soms is het alsof een boek je als lezer lijkt uit te kiezen. Bij dit boek van Dolores Redondo leek dat zo te zijn toen ik het kocht bij Waanders in Zwolle. De omslag en de beschrijving op de omslag spraken me direct aan. Het kon niet anders dan dat dit een bijzonder boek was.

Mijn hooggespannen verwachtingen zijn uitgekomen. Wat een boek. Nu, dagen na het uitlezen van het boek, spookt het verhaal me nog door het hoofd, zo bijzonder.

Het boek heeft het predikaat ‘thriller’ en dat doet het ook zeker eer aan, maar er is naar mijn mening ook  een roman doorheen geweven.

Redondo schrijft het verhaal alsof ze een web aan het spinnen is. Ze laat je kennis maken met Manuel, die het bericht krijgt dat zijn geliefde is omgekomen bij een ongeluk. Eenmaal aangekomen bij zijn –naar dan blijkt adellijke -schoonfamilie, worden de verschillende leden van de familie beschreven als zijn het personen in je eigen omgeving. 

Langzaam wordt voor Manuel duidelijk wat de rol van Alvaro in de familie is en was, en wordt het ook duidelijk dat er vele geheimen worden verhuld binnen die familie. Manuel leert het leven en de mensen in de geboortestreek van Alvaro kennen. Ondertussen probeert Manuel samen met de gepensioneerde politieman Nogueira en priester Lucas het raadsel rondom de dood van zijn geliefde Alvaro en geheimen in zijn schoonfamilie te ontrafelen.

Redondo beschrijft het landschap, de wijngaarden en het leven in Galicië zo mooi dat het voelt alsof je er als lezer doorheen reist.

Na het lezen van dit boek ga ik zeker meer lezen van deze schrijfster; ik ben fan!  Dit boek van Dolores Redondo en de boeken van Bernard Minier zijn voor mij de ontdekking van 2017.

WP en de Zondebok

Als psychologe Wynona Post gevraagd wordt een forensisch onderzoek te doen, pakt ze de kans met beide handen aan. Uitzoeken of een misdadiger toerekeningsvatbaar is, lijkt haar spannend. Maar vreemd genoeg wil de vrouw in kwestie niet meewerken, terwijl deze Anja Nooitgedagt eerder een volledige bekentenis afgelegde. Wynona vertrouwt het niet, ze vermoedt dat er méér aan de hand is. Wanneer er in Anja's directe omgeving een moord gepleegd wordt, lijkt ze daarin gelijk te krijgen...

Niet eerder las ik een boek van Martine Kamphuis, maar de Crime Compagnie gaf me de gelegenheid om kennis te maken met de auteur door haar nieuwste boek Zondebok beschikbaar te stellen. En ik was erg benieuwd naar die kennismaking.

Zondebok is het derde boek – na Alibi en Spiegelbeeld - van Martine Kamphuis waarin Wynona Post (WP) de hoofdrol speelt. De eerdere twee boeken met WP in de hoofdrol heb ik dus niet gelezen, maar dat heb ik niet als storend ervaren.

WP werkt als psychologe maar doet haar eerste forensische onderzoek. Hierbij wordt ze begeleid door mevrouw Baruch, haar supervisor. Met haar bespreekt WP de voortgang in haar onderzoek. Daarnaast bespreekt ze de zaak van haar cliënte Anja Nooitgedagt met Hans. Hans is rechercheur en WP heeft een bijzondere relatie met hem, in die zin dat WP de relatie wel een romantisch tintje wil geven.

In het verhaal is door kundige en heldere uiteenzettingen over het onderzoek van WP merkbaar dat de schrijfster zelf psychologe is. Anja Nooitgedagt is een verdachte die niet wil praten en dus is het voor WP moeilijk onderzoek te doen. Bijzonder hoe dit verhaal de huidige realiteit raakt. 

In het verhaal broeit iets rondom het gezin van Anja Nooitgedagt en het lijkt er dan ook op dat er andere verdachten zijn dan Anja. WP wordt ook op het verkeerde been gezet, tot zij merkt dat er daadwerkelijk meer aan de hand is en zij hier zelf ook een rol in lijkt te gaan spelen.

Zondebok is een goed opgezet verhaal met een plot waar ik niet direct aan had gedacht, maar waarin alle lijnen uit het verhaal prima samenvallen. Het is een boek wat snel leest, omdat je als lezer nieuwsgierig bent gemaakt naar wie de dader is.

Een fijn boek en zeker het lezen waard!

Broertje, een geweldige thriller.

In een landhuis aan de Côte d'Azur liggen drie doden. Een Nederlandse oud-politicus, zijn echtgenote en een onbekende jonge vrouw. Inspecteur Fillon houdt de vermoedelijke dader aan: Felix, de zoon van de politicus. Maar Felix is in shock en niet aanspreekbaar. Fillon belt de zus van Felix, Lotte Pradeau, een Nederlandse stand-up comedian, die met haar familie heeft gebroken. Ze reist naar Zuid-Frankrijk en komt voor een dilemma te staan, kiest ze voor zichzelf of voor haar broertje.

Als ik goed heb geteld dan is Broertje de achtste thriller van Michael Berg. Dan kun je ook stellen dat ik al zeven thrillers lang fan ben. Nu staan alle acht thrillers keurig in de kast. Met voldoening kan ik ernaar kijken, want van alle acht heb ik genoten.

Door de jaren heen zijn de thrillers wel veranderd en wel in die zin dat ze steeds beter worden. Met Broertje is dat weer bewezen!

Vanaf de eerste pagina schept Michael Berg al een bijzondere sfeer. Achtereenvolgens maak je als lezer kennis met Amin, Lotte, Felix en inspecteur Fillon. Stuk voor stuk worden de karakters goed beschreven.

De goede karakterbeschrijvingen maken dat het niet alleen de moorden zijn die je bezighouden, maar ook de karakters. Fillon, uitkijkend naar zijn pensioen, maar die ook zorgt voor zijn zieke vrouw. En er is Felix, wiens gedrag zo goed en mooi is beschreven dat ik hem voor me zag. Lotte, een bekend cabaretiére in Nederland, die geen contact heeft met haar vader en familie. Tussen haar en Felix heeft in het verleden iets gespeeld, waardoor bij hen beiden nog spanning nog in de lucht hangt. Dan nog Amin, die samen met zijn broertje vlucht uit Syrië en met zijn angsten en gevoelens een nieuw leven moet opbouwen.

Door het verhaal heen verweven is dan de link van de moorden met de vader van Lotte en Felix. Wat is het motief? Fillon lijkt maar geen voortgang te kunnen boeken, maar langzaamaan ontvouwt het verhaal zich stap voor stap. Als lezer dacht ik te weten wie de dader is, maar toch raakte ik dan weer aan het twijfelen.

Met Broertje heeft Michal Berg zich wat mij betreft overtroffen en het zou me verbazen als hij voor deze thriller ook niet weer een prijs in de wacht weet te slepen.

Een dikke aanrader. Koop dit boek en ga het lezen!

Leven, het beste wat we hebben.

Het beste wat we hebben is een boek over stoppen met almaar doorgaan en stil blijven staan, over de complexiteit van collectief oud zeer, over hoever de schaduwen van het verleden reiken, over afscheid durven nemen, over de schoonheid van echte soorten samen, over wat een mens kan doen in een wereld zoals die van nu. 

Deze roman is het eerste deel van een trilogie waarin Griet Op de Beeck een voor haar erg belangrijke thematiek tot op het bot wil proberen uit te spitten. Drie boeken, perfect afzonderlijk te lezen indien gewenst, met drie perspectieven op eenzelfde problematiek, die telkens de ruimte krijgen. Omdat sommige dingen niet simpel te vertellen zijn.

De boeken van Griet op de Beeck staan niet bekend om hun luchtige inhoud, zo ook Het beste wat we hebben niet.

Lucas is een man die vast zit in zijn werk, in zijn huwelijk en in zijn leven. Op een dag staat hij, zonder dat hij eigenlijk weet hoe het zover is gekomen, op een brug waarvan al velen sprongen om een einde aan hun leven te maken.  

Terwijl Lucas er staat gaan er veel dingen door hem heen, voordat hij letterlijk een stap terug doet in zijn leven.

Langzaam wordt duidelijk wat er zich in zijn jeugd een grote rol heeft gespeeld. Zijn zus woont in een instelling en draagt ook de gevolgen van hun jeugd. 

Zij heeft heel duidelijke inzichten en van haar komt dan ook de uitspraak “leven, het beste wat we hebben’.

Een verhaal wat zich langzaam ontvouwt en geschreven in mooie zinnen die een genot zijn om te lezen. Vlamingen en taal, een mooie combinatie.

Er werd weleens beweerd dat juist in de wens het waarlijke geluk ligt, in het nog onvervulde willen, maar niks was minder waar, vond hij. In het weerzien, het vinden, het landen, daar zat het, zoveel wist hij inmiddels zeker.

En zo zijn er vele mooie citaten! Een bijzondere boek weer.

Voor mij persoonlijk blijft toch  Vele hemels boven de zevende –vooralsnog- het mooiste boek van Griet op de Beeck.

Een nieuw begin.............

Jennifer Brugman is een gedreven rechercheur met een pijnlijk verleden. Ze wil graag opnieuw beginnen en een baan in haar geboortestad Rotterdam biedt haar die kans. Samen met haar nieuwe collega’s werkt ze aan een heftige moordzaak: het opsporen van een moordenaar die een voorliefde heeft voor Griekse Mythologie en het afstraffen van overspelige vrouwen. Lukt het Jennifer geheim te houden wat haar overkomen is en echt opnieuw te beginnen, als het er steeds meer op gaat lijken dat de Mythologie-moordenaar het op haar gemunt heeft…

Een boek wat lekker begint  met: “Au verdomme!”. Vervolgens ging ik vlot door het eerste hoofdstuk en was mijn nieuwsgierigheid naar de rest van het verhaal geboren. 

Al snel duiken er personages op waarbij je als lezer je vraagtekens zet. 

Jennifer blijkt een lastig verleden te hebben. Een verleden waarvan ze last heeft en waar ze minder los van staat in haar nieuwe baan in Rotterdam dan ze had gehoopt. 

Het verhaal is goed opgebouwd. Hoe verder je in het verhaal komt hoe meer het je boeit. Dacht ik te weten hoe het zat met de dader en bleek ik op het verkeerde been gezet. Uiteindelijk sluit het verhaal met een twist die ik niet had bedacht. Hoe dicht ligt liefde en haat bij elkaar?

Met haar debuut maakt Angelique Haak ook daadwerkelijk een nieuw begin een nieuw begin als schrijfster van thrillers. Want ik hoop, en denk niet dat het bij dit debuut blijft.

De Crime Compagnie heeft met Angelique Haak opnieuw een sterke vrouwelijke thrillerschrijfster ingelijfd.

Uitverkoren, eindelijk de recensie

Twintig jaar geleden werd de vader van Jules Declerck vermoord door haar broer. Jules weet niet waarom en ze kan het haar broer niet vragen want die is inmiddels ook om het leven gebracht. Terwijl Jules onophoudelijk blijft zoeken naar antwoorden, krijgt ze als officier van justitie te maken met twee sterfgevallen, die leiden naar een gesloten woongemeenschap. Wat speelt zich allemaal af binnen de muren van de sekte-achtige groepering?

Het boek rolde bijna letterlijk warm en vers van de pers in mijn handen, maar het heeft even geduurd eer mijn recensie het licht ziet. Dit door een ‘lichamelijk  ongemakje’, zal ik maar zeggen.

Maar nu dan toch; ik las Uitverkoren en dit vind ik ervan.

Uitverkoren is het tweede boek in de serie Cirkel van het kwaad. In het voorafgaande deel Schaduwkinderen (verkozen tot beste thriller van 2016) maakte de lezer al kennis met Jules Declerck en haar verleden.

In Uitverkoren komt ook het verleden van Jules weer aan de orde. Nog steeds heeft zij geen antwoord op de vraag of haar vader inderdaad vermoord is door haar broer, die nu zelf ook is vermoord. Dan krijgt Jules een bericht van iemand uit haar verleden. Een verleden dat ze moeilijk onder ogen kan zien. Toch gaat ze de ontmoeting niet uit de weg.

In haar werk krijgt Jules te maken met een zaak rondom een sekte. De sekte komt in beeld nadat twee doden zijn aangetroffen. De leider van de sekte lijkt een bepaalde invloed op Jules te hebben. Kent hij haar?

Veel vragen in een verhaal dat mij vanaf de eerste pagina boeide en niet weer losliet tot ik het boek had dichtgeslagen.

Linda Jansma is er weer enorm goed in geslaagd een spannende thriller te schrijven. Een thriller met inhoud. Niet alleen is het onderwerp actueel in de maatschappij, ook weet zij het personage van Jules Declerck goed neer te zetten en haar gevoelens en gevecht met haar verleden onder woorden te brengen. Daarbij is de titel van het boek ook nog eens perfect gekozen.

Voor mij is Uitverkoren weer een topper! Het derde deel in deze reeks is in wording en ik kan bijna niet wachten.

Bijna weer in de running for the writing.....

Zo ga je naar een feestje en zo zit je op de SEH in het ziekenhuis. Zo verging het me vier weken geleden. Vier weken gips en rust. Wat ga je dan doen? Juist lezen! Maar een blogje schrijven wil niet. Nu het gips is verwijderd denk ik dat ik langzaam weer kan gaan beginnen. 

Dat dacht ik vanochtend toen ik opgewekt naar kantoor liep, toen ik na 4 uurtjes naar huis liep wat het opgewekte voorbij. Bovenal is het werken met het toetsenbord het meest pijnlijke.

Dus helaas nog even even geduld! En laat dat nu niet mijn sterkste kant zijn.

Ik zie jou!

Wanneer Zoë Walker, tijdens een treinrit naar haar werk, tot haar verbijstering een foto van zichzelf in de krant ziet in de rubriek met seksadvertenties, is ze vastbesloten uit te zoeken hoe die foto daar terecht is gekomen. Ze heeft geen andere aanwijzingen dan de korrelige foto, een website en een telefoonnummer. Haar familieleden wuiven het weg als iemand die misschien veel op haar lijkt. Maar dan verschijnt er een foto van een andere vrouw, een vrouw die net als Zoë elke dag die trein neemt. Wanneer deze vrouw vervolgens gewurgd wordt gevonden, beseft Zoë dat ze gevaar loopt. Maar van wie komt dat gevaar? Iemand die net als zij dagelijks die trein neemt? Iemand die precies weet wat haar routines zijn?

Met Mea Culpa maakte Claire Mackintosh een vliegende start. Een fijn boek vond ik het met een onverwacht einde. Naar haar nieuwe boek was ik dan ook nieuwsgierig. Zou dit boek net zo fijn zijn als haar eerste. Met hooggespannen verwachtingen loopt het meestal mis, maar in dit geval liep het anders.

Vanaf de eerste bladzijde werd ik in het verhaal getrokken. De hoofdstukken zijn afwisselend vanuit Zoë en vanuit Kelly geschreven. Zoë woont samen met Simon en haar twee kinderen en is gescheiden van Matt. Kelly werkt bij de politie, maar ze wil graag weer terug naar de recherche waar ze eerder werkzaam was. Tijdens haar werk bij de recherche heeft zich een incident heeft voorgedaan waardoor ze nu weer straatdienst heeft. Een voorval uit het verleden draagt eraan bij dat Kelly zich meer en meer verdiept, zeg maar bemoeit, met de melding van Zoë over de advertentie en de vermoorde vrouw. 

Tussen de hoofdstukken door is er dan nog tekst van de moordenaar. Die moordenaar kwam uit een voor mij geheel onverwachte hoek opduiken, zo onverwacht dat er nog een staartje aan zat.

Kortom ik vond het een fijn boek om te lezen, zo één waar je bijna in verdwijnt en onbereikbaar bent voor een ander. Zeker de moeite waard om te gaan lezen!

Het drukken van Uitverkoren

Dinsdag 25 juni 2017 was het zover! Een klein gezelschap werd verwacht bij boekdrukkerij Wöhrmann in Zutphen, waar in ons bijzijn de tiende thriller van Linda Jansma vers van de pers zou komen rollen. Erg bijzonder, want wanneer ben je nu in de gelegenheid om een boekdrukkerij te bezoeken?

Rond 8 uur vertrokken we dan ook vol verwachting in de witte Suzuki van Puck, als tussenstop station Zwolle, waar Jacqueline zich op de achterbank wurmde.

Door allerlei omleidingen – dus buiten onze schuld – kwamen we iets later dan gepland aan in Zutphen. Daar werden we onthaald met koffie en heerlijke taart. En wat voor taart! Eén met daarop in witte chocolade de felicitatie aan Linda Jansma. Zo mooi, en het is tenslotte ook geen kleinigheid de tiende thriller! De dag werd feestelijk ingeluid.

De gastheren en – dame, Edward, Saskia en Robert Jan, hebben ons rondgeleid door de drukkerij en het is bijzonder om dan te zien hoe een boek langzaam vorm krijgt en wat er bij komt kijken eer het zover is. Geweldig om te zien! Een mooi moment voor Ilse Karman van de Crime Compagnie om Linda het eerste exemplaar van Uitverkoren te overhandigen. 

Voor een boekenliefhebber is een boekwinkel en snoepwinkel, maar een boekdrukkerij dus ook weet ik nu. Het doet bijna pijn als je afgekeurde exemplaren in papiercontainers ziet liggen. En alle omslagen van boeken die je gedrukt ziet worden; hebberig wordt je ervan!  Allemaal waren we vol van de indrukken die we opdeden.

Na de rondleiding konden we bijkomen onder het genot van een heerlijke lunch. Linda werd aan het signeren gezet, want tot onze grote verrassing en blijdschap kregen we allemaal een exemplaar mee van Uitverkoren!

Linda kreeg nog een heel ander bijzonder kado van de drukkerij overhandigd. Een drukplaat waarmee de boeken waren gedrukt, met daarop de covers van al haar tien thrillers! Prachtig aandenken aan deze geweldige dag en viering van de geboorte van de tiende thriller. 

Geweldig om hier bij te mogen zijn!

Spannende boekenweken en wat je dan krijgt...........

Rechercheurs Bennie Griessel en Vaughn Cupido werken bij de afdeling Ernstige Delicten, ook wel 'de Valken' genoemd,van de politie van Kaapstad. Ze krijgen een zaak toebedeeld die niemand anders wil en die al 96 uur oud is. Antiek, voor een moordonderzoek. Iemand heeft het lichaam van een Amerikaanse vrouw bewerkt met bleekwater en daarna over een muur gedrapeerd, boven aan Sir Lowry's Pass. De zaak van het Gebleekte Lijk biedt slechts twee minieme aanknopingspunten, maar Griessel en Cupido zijn niet anders gewend...

Een krijgertje tijdens de weken van het Spannende Boek. Nou en wat voor een krijgertje! Heerlijk verhaal weer over Bennie Griessel. Een verhaal wat ook weer zo goed in elkaar steekt. Bij het lezen dacht ik steeds aan mijn nog te lezen boeken. Want daar staan de laatste boeken van Deon Meyer ook bij: Orion en Cobra en nu natuurlijk ook Koorts!

Ik ga dus de prioriteiten aanpassen in de lijst J.

Stil in de stad

Misdaadjournaliste Benthe Berg duikt, na maanden op non-actief te hebben gestaan, in de zaak van de moord op een Hongaarse prostituee. Ze komt terecht in de schimmige wereld van mensenhandel, die leidt naar de mysterieuze moordzaak op een oud-minister. Als diens dochter, een goeie vriendin van Benthe, ternauwernood een moordaanslag overleeft voelt Benthe zich verplicht de zaak tot op de bodem uit te zoeken. Zelfs als dat betekent dat haar gezin uit elkaar dreigt te vallen.

Stil in de stad is het tweede boek waarin de hoofdrol is weggelegd voor Benthe Berg. Het eerste boek, In mijn bloed, vond ik een fijn boek om te lezen en ik was dan ook benieuwd naar het tweede boek.

Milou van de Will neemt in de boeken onderwerpen die een belangrijke rol spelen in de hedendaagse maatschappij.  In het eerste boek speelde pedofilie en het voor eigen rechter spelen een rol, in Stil in de stad draait het verhaal om mensenhandel. 

De schrijfster schrijft heel toegankelijk over het onderwerp, omdat het zich wel heel dicht in het leven van de hoofdpersoon Benthe afspeelt en zij er dan ook in verwikkeld raakt. 

Benthe duikt in het onderzoek als er een prostituee uit Hongarije is vermoord. Zij ontdekt een link met de aanslag die op haar vriendin is gepleegd, een gevoelig liggende moord op een minister en mensenhandel. Benthe houdt vast aan haar onderzoek. Ondertussen heeft Benthe het in haar persoonlijke leven ook niet gemakkelijk.  

In het verhaal bemerkt je dat er goed onderzoek is gedaan. Je voelt bijna de angst en emoties van de prostituees. Daarnaast wordt je ook meegenomen in het leven van Benthe zelf, haar onzekerheden en haar wankele relatie.

Een boek waar ik in het verhaal op ging en wilde doorlezen.

Stil in de stad is prima als losstaand boek te lezen, maar zelf vond ik het prettig om In mijn bloed ook gelezen te hebben. Er zijn toch stukjes in het verhaal die op het vorige boek aan de orde kwamen. Beide boeken zijn zeer de moeite waard, dus zeker geen straf om het eerste boek ook te gaan lezen.

De Pier, ik werd er huiverig van.

Bijna twee decennia geleden verdween de eenentwintigjarige Sophie Collier. Ze werd voor het laatst gezien op de oude victoriaanse pier in het kustplaatsje Oldcliffe. Sindsdien wordt haar beste vriendin Frankie geteisterd door nachtmerries over de verdwijning. Om de vreselijke herinneringen zo ver mogelijk achter zich te laten, verhuisde ze naar Londen. Maar na een telefoontje van Sophies broer met de mededeling dat er een lichaam is gevonden, kan ze niet langer vluchten voor het verleden. Frankie heeft zo haar eigen geheimen en kijkt er niet bepaald naar uit om terug te keren naar het dorp waar ze opgroeide. En het ziet ernaar uit dat ze niet de enige is in Oldcliffe die iets te verbergen heeft.

Bij mijn favoriete boekhandel kreeg ik een voorpublicatie van Pier. Volgens één van de medewerksters was het een fijn boek voor een thrillerliefhebster. Dus geprobeerd en ja ik wilde het boek gewoon lezen!

Boek in de bieb gereserveerd en al snel kon ik dan los. Het proeven van de voorpublicatie smaakte naar meer en het boek was dan ook heerlijk leesvoer! De sfeer wordt mooi omschreven, zelf werd ik ook af en toe wat huiverig als ik de beschrijving van de omgeving en het weer las. 

Verschillende keren werd ik op het verkeerde been gezet. Dacht ik te weten wie wel eens de dader zou kunnen zijn, ging ik weer twijfelen. En de plot had ik nooit kunnen voorspellen!! Zo onverwacht en goed.

Kortom een verhaal wat goed in elkaar zit en wat een beetje onder mijn huid ging zitten. Fijne thriller!

Het Italiaanse heden en verleden verpakt in een thriller

Eerdere meldde ik het al, van de Crime Compagnie ontving ik een fijne verrassing. Een recensie exemplaar van Zondeval van Marianne & Theo Hoogstraten.

Niet eerder heb ik een boek van dit auteursduo gelezen. Wel heb ik een van hun boeken, Bloedlink, op de e-reader staan, maar ik ben er simpelweg nog niet aan toegekomen.

Voor ik begon met lezen, kreeg ik de tip van een vriendin om eerst Bloedlink en de Verleidsters te lezen. Deze twee titels lopen voor op Zondeval. Eigenwijs en nieuwsgierig als ik ben besloot ik om Zondeval toch als stand-alone te gaan lezen, helemaal blanco dus.

Waar gaat het verhaal over:

Emilia heeft de verloren gewaande brieven van Michelangelo in haar bezit. De informatie in deze brieven is explosief en maakt dat meerdere mensen motieven hebben om deze brieven in handen te willen krijgen. Al snel beseft Emilia dat de jacht op haar is geopend.

Florence 1526
Mirabella heeft Angelina en Michael, haar twee kinderen, allebei iets nagelaten waarmee ze hun een zorgeloze toekomst dacht te bezorgen. Niet lang na haar dood reizen de twee samen naar Rome om Michaels vader te zoeken. Daar blijken de laatste geschenken van hun moeder kostbaarder dan ze vermoedden, en gevaarlijk, want ze zijn hun leven niet zeker meer.

Even moest ik aan de setting wennen, maar al snel snel werd ik in het verhaal getrokken, wat begint in 1526 bij Mirabella en haar twee kinderen. Later springt het verhaal naar de tegenwoordige tijd van Emilia. Hier merkte dat ik wel wat voorafgaande informatie mistte omdat ik de twee voorgaande boeken niet had gelezen, maar op zich was het verhaal prima te volgen.

Het is een heel ander soort thriller dan ik gewend ben te lezen. Je merkt dat het auteurssduo veel naslag en onderzoek heeft gedaan, als ze mee door het oude Venetië voeren maar ook als ze je door het hedendaagse Rome voeren. Knap gedaan, want het voelde alsof ik er zelf rond liep. De spanning wordt langzaam opgevoerd ook omdat het verhaal afwisselend tussen het toen en nu wordt verteld.

Al met al een prettig boek om te lezen en eens een type boek dat buiten mijn cormfortzone ligt.

Dank aan de Crime Compagnie, voor het beschikbaar stellen van Zondeval.

Fijne verrassing van De Crime Compagnie

Net thuis van vakantie, druk met de was en proberen weer uit de Afrika stand en in heet Nederlandse ritme te komen.

Dan dropt de postbode een dikke envelop op de deurmat. Manlief meldt dit niet maar legt de envelop op tafel en laat mij doormodderen met de wasjes en strijkjes.

Als ik dan voor een kopje koffie in de woonkamer kom glimt de envelop me tegemoet. Een dikke van de Crime Compagnie, dat kan alleen maar iets leuks betekenen!  En ja, in de envelop het boek Zondeval van Marianne en Theo Hoogstraten.

Voor mijn vakantie had ik aangegeven dat ik geïnteresseerd was in het boek, maar dat was ik ook al weer vergeten. Aangename verrassing dus, en helemaal omdat ik me net in de between-two-books fase bevond. 

Van vriendin Linda kreeg ik de tip dat het misschien fijn was om de twee boeken voorafgaand aan Zondeval te lezen, waardoor ik begreep dat er een personages terugkeren in de boeken. De twee voorafgaande titels zijn Bloedlink en De Verleidsters.

Een dilemma; ga ik die titels wel of niet lezen voorafgaand aan Zondeval. Uiteindelijk besloten om dat niet te doen, maar blanco te beginnen in het boek. Dus… binnenkort mijn verslag hierover.

De droogte; je voelt het hem bijna......

Al twee jaar teistert droogte het plattelandsstadje Kiewarra. Het land verdort, het vee sterft. Men is de wanhoop nabij. De spanning wordt ondraaglijk als drie leden van een gezin dood worden aangetroffen. Luke Hadlers zelfmoord - nadat hij zijn vrouw en zesjarige zoontje van het leven beroofde - laat iedereen verbijsterd achter.
Aaron Falk keert terug naar het stadje waar hij opgroeide om de begrafenis van zijn vroegere beste vriend bij te wonen. Hij raakt daar tegen wil en dank betrokken bij het onderzoek naar de dramatische zaak. Als de vragen zich beginnen op te stapelen en het wantrouwen groeit, wordt Falk gedwongen de gemeenschap onder ogen te komen die hem twintig jaar geleden heeft verstoten.

Erg nieuwsgierig was ik naar dit boek! 

En het heeft met niet teleurgesteld. Het is niet een thriller waarin met volle vaart specialistisch onderzoek wordt gedaan, maar een zich langzaam ontvouwend verhaal.

De schrijver neemt de tijd om het landschap te beschrijven en de gevolgen van de hitte die er heerst.

Je voelt bijna de warmte en de broeierigheid tussen de mensen als gevolg daarvan.

Gedurende het verhaal ontdek je ook waarom het voor Falk zo moeilijk is om weer terug te keren naar Kiewarra. Wat is er al die jaren geleden gebeurd waardoor hij is vertrokken.

Een nagel-bijtend-spannende thriller vond ik het niet, maar wel een boek met mooi taalgebruik en mooie beschrijvingen. Het verhaal ging mij onder mijn huid zitten, want wat is er nu werkelijk gebeurd twintig jaar geleden en was de dood van Luke Hadler wel zelfmoord.

Een aanrader wat mij betreft. Gewoon gaan lezen en het ontdekken.

Een steekje los.

Een lichaam van zes verschillende aan elkaar genaaide lichaamsdelen wordt in het appartement tegenover dat van rechercheur Wolf gevonden. Wie heeft deze gruwelijke lappenpop gecreëerd? Terwijl Wolf samen met zijn collega’s Baxter en Edmunds achter de identiteiten van de zes slachtoffers probeert te komen, krijgt Wolfs ex-vrouw een lijst toegestuurd met zes namen en de zes data waarop deze mensen zullen worden vermoord. En Wolfs naam staat erop, als laatste. De Lappenpopmoordenaar heeft het vonnis bepaald. Wolf zal sterven op 14 juli. Zullen de rechercheurs Wolfs leven kunnen redden?

Ragdoll las ik als e-book, maar wat een mooi boek zoals je het ziet liggen in de boekhandel. Met name de – als de lappenpop – in elkaar genaaide versie vond ik erg mooi. Een bijzondere omslag en een bijzonder debuut van Daniel Cole.

Vanaf de eerste pagina wordt je in het verhaal meegenomen. Het zal je ook maar gebeuren: één lijk, bestaande uit 6 aan elkaar genaaide lichaamsdelen. En dan ook nog eens een lijk wat wordt gevonden in een flat tegenover dat van Wolf. Heeft de moordenaar daar een speciale bedoeling mee? Het blijkt een bijzondere zaak, waarin het lastig is om aanknopingspunten te vinden. Dan blijkt dat ook de ex-vrouw van Wolf bij de zaak betrokken wordt en Wolf zelf ook. De klok tikt de namen op de lijst weg en de naam van Wolf komt in snel tempo in zicht.

Dan volgt er een ontknoping waar ik wel aan heb gedacht, maar die gedachte werd ook direct door me weggewuifd met het idee ‘dat zal toch wel niet?’.

Een goed debuut dat verwachtingen wekt voor het volgende boek van Daniel Cole.

Zondagochtend breekt aan in Gambia

Het begint met een lijk onder de vloer. Frieda deed deze gruwelijke vondst in haar eigen huis – een vondst die haar tot in de kern raakt. Nu is er wél spijkerhard bewijs dat Dean Reeve nog leeft – iets wat Frieda al jarenlang beweert – en nog altijd geobsedeerd is door Frieda. Zal commissaris Crawford eindelijk naar haar luisteren en het onderzoek heropenen? De pers is inmiddels op het verhaal gedoken, waardoor Frieda wordt gedwongen te doen waar ze een enorme hekel aan heeft: in de openbaarheid treden… Dat heeft verregaande consequenties voor Frieda en haar omgeving. 

Hierboven de beknopte beschrijving van het zevende boek uit de achtdelige serie van het schrijversduo Nicci French over de psychologe Frieda Klein Zondagochtend breekt aan.

Kort voor ons vertrek naar Gambia kwam het boek uit en dus snel al het         e-book besteld en op de e-reader gezet om tijdens de vakantie te kunnen lezen.

Wat weer een heerlijk boek! Eenmaal begonnen met het eerste deel in deze serie was ik verslaafd aan Frieda Klein en haar leven. Na het lezen van dit zevende deel kan ik moeilijk wachten op het laatste deel.

In dit deel speelt ook nu weer Dean Reeve een belangrijke rol. Hij is er niet maar je voelt hem overal in het verhaal. Frieda houdt nog steeds vol dat hij geen zelfmoord heeft gepleegd, zoals de politie blijft volhouden. Vraag is echter of het Dean Reeve is die haar veel ellende bezorgt. Het verhaal is weer spannend in alle lagen, bijna dacht ik met het laatste deel van de serie van doen te hebben. Toch is het nog niet afgelopen, hoe zal het verder gaan met Frieda Klein en haar dierbaren?

Een aanrader! Zoals alle voorgaande delen. Aldus een verslaafd lezeres.

De tijd vliegt als je een fijn boek leest!

Het was even stil op mijn blog, want het was weer tijd voor ons jaarlijks bezoek aan de familie Sawaneh in Gambia. Een heerlijk weerzien met een lange vlucht helaas. Maar zoals Cruyf al stelde: 'elk nadeel heb zijn voordeel', en dus extra leestijd in het vliegtuig. Ook wel weer fijn. Het eerste boek voor de vakantie waar ik in was begonnen was Selfies van Jussi Adler Olssen. Fijn dat er weer een nieuw boek in de Q-serie is verschenen, want daar werd het wel weer tijd voor vond ik.

Het lezen betekende ook weer een fijne hernieuwde kennismaking met alle bekende personages in het boek. Carl, Assad, Rose en natuurlijk Gordon. Knap hoe de schrijver altijd weer de zaken met elkaar weet te verweven. Niet alleen is er de zaak rondom de dood van een aantal dames die een uitkering ontvangen, maar ook gaat het niet goed met Rose. Carl en zijn collega's gaan op zoek naar wat er met Rose aan de hand is en ontdekken stukje bij beetje het verleden van Rose en waar zij zo mee worstelt.
Al met al een heerlijk boek weer in deze serie. De uren in het vliegtuig 'vlogen' voorbij met dit leesvoer.
Wat mij betreft kan er nog wel een deel in de Q-serie bij.

Uit balans of in Evenwicht?

Na een moeilijke jeugd heeft Marli haar leven weer op orde en wil eindelijk iets aan haar overgewicht doen. 
In het Oostland ziekenhuis, waar ze op de medische registratie werkt, worden sinds enige tijd maagverkleiningen uitgevoerd door dokter Van de Boom, een alom geprezen chirurg. 
Marli wil meer weten over deze ingreep en duikt wat dieper in de patiëntendossiers, maar komt dan tot een schokkende ontdekking.
Als ze meerdere bedreigingen ontvangt, beseft ze dat iemand niet zo blij is met haar gesnuffel. Moet ze de waarheid naar buiten brengen en tegen welke prijs? Wie kan ze nog vertrouwen? 

Eindelijk is het dan zover; de thriller van de hand van Jacqueline Coppen is een feit! Evenwicht, haar debuut. Ongeveer twee weken geleden las ik het boek uit in het zonnige en warme Lissabon. Wat nog niet een eenvoudige klus was want aan het einde van het boek kreeg ik het koud bij het lezen van wat er allemaal speelt in het verhaal van Marli.

Pas gestart in het boek vond ik het bijna wat neigen naar chicklit, met dit verschil dat het verhaal snel omslaat naar een thriller. Er wordt goed beschreven wat Marli doet, denkt en waarom ze bepaalde gedachten heeft. Langzaam vormt zich bij je als lezer een beeld van de jeugd die Marli heeft gehad, samen met haar moeder. Waarom Marli is wie ze is. Er gaat iets broeien als je tussen de hoofdstukken door, het verhaal over een ander personage te lezen krijgt. Wat moet dat niet voor een persoon zijn? En je wilt vooral weten wie die persoon is in het leven van Marli. Bij mij duurde het even voor het een en ander op zijn plek viel, ook omdat er personages in het leven van Marli buiten het ziekenhuis in aanmerking komen. De verhaallijn over de situaties op het werk van Marli zijn zo weergegeven dat je het voor je ziet 

gebeuren, en helemaal als je op een kantoor werkt of werkzaam bent geweest.

Al met al een fijn boek dat lekker weg leest! En een debuut waar je als schrijfster trots op mag zijn.

Bij de presentatie werd gemeld dat Jaqueline al een tweede thriller op stapel heeft liggen. Persoonlijk ben ik daar erg nieuwsgierig naar.

Kopzorgen om een Hoofdzaak

Dankzij de Crime Compagnie –waarvoor dank-, was in de gelegenheid om Hoofdzaak van Mariska Overman te lezen voordat het boek in de boekhandel ligt.

Haar thriller debuut komt uit op 13 april a.s.. Mariska overman heeft samen met haar man een communicatiebureau dat de dood en rouw bespreekbaar maakt. Zij schreef al blogs over dit onderwerp en is zelf al vanaf jonge leeftijd een fervent lezer.

Waarover gaat Hoofdzaak?

Specialist Postmortale zorg Isabel Dieudonné heeft twee jaar geleden haar werk als rechercheur vaarwel gezegd na een heftige zaak. Tot nu. Haar halfbroer, rechercheur David Nichols, roept haar hulp in als hij een hoofd op zijn keukentafel vindt. Van wie is dat hoofd? Waarom ligt het in zijn keuken?

Vanaf de eerste pagina werd ik in het verhaal meegenomen. Het is natuurlijk een bijzonder uitgangspunt: het vinden van een hoofd in je keuken. De personages waar het verhaal om draait, Isabel, David en Lenette zijn zo beschreven dat ik het gevoel had in ieder geval Isabel goed te leren kennen. Lenette en Isabel zijn zusjes en David is hun halfbroer. Gedurende het verhaal wordt steeds duidelijker hoe de onderlinge relaties tussen hen liggen.

Isabel was rechercheur net als haar broer David, maar doet nu postmortale zorg. Als bij haar broer het hoofd wordt gevonden, wordt ze bij de recherche gevraagd mee te werken in een adviesrol. Waarom is zij gestopt met haar werk als rechercheur, dat is iets wat je je als lezer afvraagt, naast de vraag van wie het gevonden hoofd is. Langzaam ontrafelt zich één en ander.

Hoofdzaak vond ik een fijn boek om te lezen, niet een ijzingwekkende thriller maar wel een verhaal waarin je je als lezer steeds afvraagt hoe de dingen in elkaar steken. Wie heeft het hoofd bij David in huis gelegd, waarom is Isabel niet langer rechercheur en wat is de link tussen dit alles? Bijzonder hoe Mariska Overman dit alles in haar debuut tot een mooi en goed verhaal heeft gesponnen. Een thriller debuut om trots op te zijn volgens mij.

Als ik het goed heb begrepen is Mariska bezig met een tweede thriller waarin Isabel wederom een hoofdrol speelt. Ik kijk er naar uit, maar eerst komt Hoofdzaak in de boekhandel! Een aanrader, dus gaan lezen dit boek!