Binnenwereld.

Zes jaar na het verongelukken van haar man geeft de jonge weduwe Lynnette zich over aan een nieuwe liefde, al blijft het onverwachtse verlies van haar echtgenoot een gapende wond waarover zij moeilijk kan praten. De ernstig gedragsgestoorde Jordy is veroordeeld tot jeugd-tbs en wordt behandeld in een gesloten kliniek. Wanneer zijn moeder overlijdt, leest hij in haar dagboek wat zij al die jaren voor hem verborgen heeft gehouden. Ondanks zijn verdriet brengt het hem ook iets goeds.
Als de wegen van Lynnette en Jordy elkaar kruisen, wordt zij met een pijnlijke waarheid geconfronteerd die haar in staat stelt kritisch naar zichzelf te kijken.

Marcella Kleine  werkt met mensen die door psychische problemen zijn vastgelopen en delicten hebben gepleegd. Daarnaast schreef ze een aantal psychologische thrillers en spannende romans: Vilein, Souvenir, Schemergebied, Schijnvertoning en De Voltooiing.

Het boek Binnenwereld is mijn eerste kennismaking met het werk van Marcella Kleine. Een persoonlijke ontmoeting met haar wekte mijn interesse voor haar boeken. Binnenwereld ben ik als eerste van haar boeken gaan lezen, omdat de beschrijving me aansprak. Mede door mijn werk ben ik geïnteresseerd in een onderwerp als TBS en tijdens onze kennismaking spraken Marcella en ik over dit onderwerp.

Nu dan over het boek. De omslag spreekt me niet direct aan en ik zou het boek dan ook niet zo snel oppakken in de boekhandel, maar dat is puur een kwestie van persoonlijke smaak. Na het lezen van het boek vind ik de omslag wel passen bij het verhaal.                                 Het verhaal boeide me direct en gedurende het lezen wilde ik weten hoe het boek verder ging, maar ook niet te snel lezen, omdat ik het dan uit zou hebben. Voor lezers is dit niet een onbekend verschijnsel denk ik.  

Als lezer word je meegenomen in het leven van Lynette, die nog steeds rouwt om het verlies van haar man. Ze wordt tegen haar verwachting in verliefd en het lijkt of ze zich eraan over geeft en een nieuwe start wil maken, toch komen er heel kleine scheurtjes in haar vertrouwen. Niet alleen het vertrouwen in anderen maar ook in haarzelf.Tussen de hoofdstukken over Lynette door, wordt het verhaal gesponnen van Jordy, die in een instelling verblijft voor jeugd TBS. De gedachten en gevoelens van Jordy worden zo beschreven, dat je met hem meeleeft en hem soms bijna begrijpt. Iemand doet slechte dingen, maar hoe komt iemand daartoe?

Lynette en Jordy kruisen elkaars pad op een bijzondere wijze, die ik niet zou hebben bedacht en waar ik ook niet te veel van prijs kan geven.

Binnenwereld is een boek wat je moet lezen. We maken allemaal wel eens verkeerde keuzes ingegeven door gedachten en gevoelens. Zo ook Lynette en Jordy. En toch kunnen ook die keuzes weer leiden tot iets goed, al is het maar iets heel kleins.

Een aanrader vind ik het! En zelfs zo dat ik inmiddels ook de thriller Vilein van Marcella Klein heb gekocht en als volgende ga lezen.

Leven en overleven

Drie Spaanse zussen emigreren begin twintigste eeuw naar de VS, waar ze het restaurant van hun overleden vader overnemen. Aanvankelijk verzetten ze zich tegen de manier van leven in New York, maar algauw beseffen ze dat ze alleen kunnen overleven als ze het restaurant ombouwen tot een variétéclub. Het krijgt de naam ‘De dochters van de kapitein’. Ieder van de drie dochters beleeft daarbij haar eigen avonturen…

De dochters van de kapitein is het fascinerende verhaal van emigranten die willen terugkeren naar hun geboorteland maar door omstandigheden gedwongen worden in het land van hun bestemming te blijven. Het is een verhaal van vallen en opstaan, van geluk en tegenspoed, van doorzetten en volhouden. En een verhaal van drie sterke vrouwen, ieder met haar eigen karakter, met samen één doel voor ogen: overleven in een bruisende stad vol vernieuwingen, en zelf opnieuw beginnen.

Het verhaal speelt zich af in de jaren '30 in New York en dan in het deel van New York waar de immigranten leven, wonen en werken. De personages worden zo beschreven dat ze voor mij gingen leven.

Het is niet een verhaal waarin alles van een leien dak gaat. Het is mooi om te zien hoe de dochters hun weg vinden in hun nieuwe thuisland. Hoe ze de liefde ontdekken en door schade en schande wijs worden. Je krijgt als lezer een blik in de wereld van de immigrant. Men blijft toch aan het thuisland Spanje denken ook al wordt het een ideaalbeeld wat men zelf schept. De schrijfstijl van Maria Duenas vindt ik persoonlijk mooi en dat gecombineerd met het verhaal het boeide me dan ook van de eerste tot de laatste pagina!