Iets te verbergen; wie heeft dat niet?

Olivia Collins heeft drie maanden dood in haar huis gelegen. Haar buren in de gated community – een verzameling van voorbeeldige huizen, gras netjes gemaaid, de bewoners rijk en succesvol – zeggen geschokt te zijn, maar niemand van hen heeft opgemerkt dat ze haar al een tijdje niet hadden gezien. De politie stelt een onderzoek in waarbij langzaam maar zeker barsten in de façades verschijnen. Bovendien blijkt elk van de buren wel een reden te hebben om Olivia dood te wensen…

Als eerste vind ik het een boek met een heel mooie omslag. Tel daarbij op de omslagtekst en het boek lokte me.

Al een poosje stond het op mijn e-reader en toen ik even niet wist waar ik zin in had om te gaan lezen, dacht ik ‘hier ga ik dan nu in beginnen’.

Geen spijt van de keus gehad. 

Het is een boek wat heerlijk wegleest. Niet persé een thriller vond ik. Het boek leest vlot en is in een fijne stijl geschreven. Korte hoofdstukken en vanuit die hoofdstukken wordt het verhaal verteld door Olivia, die dus na 3 maanden dood in haar huis wordt gevonden. Zij lijkt stukje bij beetje te onthullen wie haar dood op zijn of haar geweten heeft.

Ook lees je het verhaal vanuit de andere bewoners uit de ‘gated community’. Deze buren lijken allemaal hun eigen geschiedenis met Olivia te hebben en daarmee misschien ook een reden om Olivia uit de weg te willen ruimen. 

De rechercheurs Frank en Emma hebben een lastige puzzel met het oplossen van de moord en hun samenwerking verloopt nu en dan wat stroef.

Het boek vond ik niet zozeer een thriller. In het verhaal komen alle buren langzaam tot ontwikkeling. Niet alles is achter de voordeur wat het lijkt. Eigenlijk een soapachtige thriller, waarin je als lezer wilt blijven doorlezen en hoe het afloopt……………

Gewoon gaan lezen dit boek. 

Zelf ga ik op zoek naar het eerste boek van de schrijfster getiteld ‘Ik beken’. Lijkt me ook fijn.