Het Genootschap.

 

Machteld van Zalingen schreef al een aantal non-fictieboeken en prentenboeken vóór ze in 2015 haar eerste thriller Wraakzusters schreef. In 2023 schreef zij Bloedlijn. 

Op 1 november 2024 verschijnt haar nieuwste thriller Het Genootschap bij de Crime Compagnie.

Machteld van Zalingen schrijft graag verhalen die echt zouden kunnen gebeuren of verhalen die losjes op waargebeurde verhalen zijn gebaseerd. De invloed die ouders op hun kinderen hebben, de opvoeding en het karakter van een kind staan vaak centraal in haar verhalen. Daarnaast schrijft ze ook graag over wat mensen doen in extreme situaties, hoe houden mensen zich staande?

Toen ik de boekbeschrijving las van Het Genootschap werd mijn nieuwsgierigheid geprikkeld. Het boekomslag is ook nog eens erg mooi en maakt dat het een boek is dat je snel oppakt in de boekhandel.

Het verhaal:

Als klein meisje ontsnapt Ira aan een brand, waarbij haar ouders en broer omkomen. Ze groeit op in een pleeggezin in Friesland.
Jaren later werkt Ira als onderzoeksjournalist. Ze komt erachter dat haar moeder lid is geweest van Het Noors Genootschap, een gesloten gemeenschap die leeft naar de wetten van God. Ira weet zeker dat haar broer niet dood is en met gevaar voor eigen leven besluit ze te infiltreren in de sekte om hem te zoeken. Lukt het Ira om haar broer te vinden voor ze ontmaskerd wordt?

Sinds Ira, als jong meisje haar ouders en broertje heeft verloren, is ze ervan overtuigd dat haar broertje Simon toch nog leeft. Ze heeft flashbacks die ze niet kan verklaren. Als ze ontdekt dat haar moeder lid is geweest van Het Noors Genootschap, wil ze hier meer van weten en gaat ze onderzoek uit en op zoek naar haar broer Simon.   

Samen met Ira kom je al lezend, terecht in de gemeenschap van het Noors Genootschap. Een strenge gemeenschap waar de tijd lijkt te hebben stil gestaan. Ira komt terecht in een leven dat sterk wordt ingeperkt door de leiding van het Genootschap. Ze ontdekt dat er geen tegenspraak wordt geduld en dat er een strijd om de opvolging van de leiding lijkt te spelen. De ontdekkingen die Ira doet, brengen haar ook in een gevaarlijke situatie.

Tussen de hoofdstukken door zijn cursief geschreven hoofdstukken geplaatst die vanuit Freya, een vrouw uit het Genootschap, zijn geschreven. De hoofdstukken vanuit de beide vrouwen komen erg goed samen.

Een boek dat mij echt heeft mee genomen en dat lastig weg te leggen was. Beklemmend en spannend tegelijk. De invloed van ouders en opvoeding, een onderwerp wat Machteld van Zalingen in haar boeken verwerkt, is ook in Het Genootschap verweven. De schrijfstijl is erg prettig. Kortom een erg fijn boek met een goed plot. Een aanrader!

En ik ga zeker nog Wraakzusters en Bloedlijn lezen.

En tenslotte, hartelijk dank aan de Crime Compagnie voor het beschikbaar stellen van een recensie exemplaar van het boek.

In jouw schaduw

 

De nieuwste thriller In mijn schaduw van Corine Hartman werd in augustus 2024 al als luister- en e-book uitgebracht. Nu ligt dan ook de paperback sinds 1 oktober in de winkel. 

Als echte liefhebben van de boeken van Corine kon ik natuurlijk niet wachten tot het papieren exemplaar in de winkel lag en nam ik speciaal een abonnement bij Bookchoice om het e-book aan te kunnen schaffen. Planning was om het boek in de vakantie in september te gaan lezen, maar vóór de vakantie was het boek al gelezen natuurlijk maar vond niet eerder tijd om de recensie te schrijven.

Waarover gaat het boek:

Het leven van de achtendertigjarige Lynn leven loopt op rolletjes, tot haar ex-man opduikt en haar bedreigt. Hij hoort bij een verleden dat ze geheim wil houden, zelfs nadat ze op een avond wordt mishandeld en in het ziekenhuis belandt.Aan rechercheur Nicky, die een geheim uit haar verleden juist wil ontrafelen, de taak om Lynn te overtuigen dat ze aangifte moet doen, uit zijn schaduw moet stappen. Maar Lynn wil haar gezin beschermen. Net als de twee elkaar lijken te vinden en er zelfs een vriendschap ontstaat, neemt het lot een andere wending.

Als Lynn na jaren weer door haar gewelddadige ex-partner wordt benaderd, bevindt zij zich in een gelukkige periode met een fijn gezin. Nicky, die als zeden rechercheur in contact komt met Lynn, is begaan met de situatie waarin Lynn zich bevindt. Daarnaast is ze ook bezig met haar eigen verleden en zoekt daarbij de grenzen op binnen haar functie.

De karakters van de beide vrouwen zijn in het verhaal zo uitgediept, dat ze voor mij tot leven kwamen en ik me in kon inleven in hun situatie. Wat Lynn doormaakt is zo geschreven dat het onder mijn huid ging zitten, tijdens het lezen voelde het bijna alsof ik samen met haar steeds op mijn hoede was voor haar ex en voelde haar angst. Onvoorstelbaar hoe beangstigend een dergelijke situatie kan zijn. Nicky is weer een heel ander personage. Nicky is op zoek naar een geheim dat een groot deel van haar jeugd heeft uitgemaakt en misschien ook wel de reden is waarom ze rechercheur is geworden. Ook in Nicky's leven en gevoelens weet Corine Hartman je mee te nemen.

De boeken van Corine Hartman hebben meestal een maatschappelijk thema. In deze thriller is dat Femicide een synoniem voor vrouwenmoord. Femicide komt in alle lagen van de samenleving voor, ongeacht afkomst, sociale klasse of religie. Er wordt al snel geroepen dat een vrouw toch gewoon uit een gewelddadige relatie moet stappen. Toch blijkt dat niet eenvoudig en als wel lukt om uit een dergelijke relatie te stappen kan het later toch nog weer een dreiging in het leven van een slachtoffer worden.  Zoals Lynn zegt: 'Alsof er geen jaren zijn verstreken sinds ik van hem weg vluchtte'.  De titel van het boek vind ik dan ook erg goed gekozen.

Met In jouw schaduw  heeft Corine Hartman een sterke en aangrijpende thriller met een actueel thema afgeleverd! En met Nicky heeft ze een hoofdpersonage gecreëerd, dat wat mij betreft terug kan keren in nog een boek.

 

Belofte maakt schuld

 

De aankondiging van het nieuwe boek De Belofte van Merel Disselkoen maakte mij direct nieuwsgierig. Erg fijn dat ik van de Crime Compagnie een recensie exemplaar mocht ontvangen.

Merel Disselkoen is een ondernemende vrouw, die al op 18 jarige leeftijd begon met reizen. Tijdens die reizen deed ze onder andere Zuid-Afrika aan. Ze woonde en werkte langere tijd in Afrika en heeft haar hart aan het continent verloren. Daar kan ik me iets bij voorstellen, ook bij mij is dat zo. Ik was naast het verhaal benieuwd naar de beschrijvingen van het land en de mensen.

De belofte is het tweede boek van Merel Disselkoen. Haar eerste boek heb ik (nog) niet gelezen.

Op het sterfbed van haar moeder doet de achttienjarige Mia haar een belofte. Dit is het begin van een zoektocht naar haar vader, die ze nooit heeft gekend.
Wanneer Mia is afgestudeerd, reist ze als fotografe naar township Kraalwater in Zuid-Afrika. In een afgelegen gebied lijkt een onverwacht spoor naar haar vader te leiden. Maar dan kijkt ze de dood in de ogen en komt ze achter het geheim dat haar moeder al die jaren verzwegen heeft.

De proloog van het verhaal zet de toon, want daarna zat ik met allerlei vragen, wie, wat en waar gaat dit naartoe? Daarna werd ik meegenomen in het leven van Mia, het ziekzijn van haar moeder en haar jeugd. Tussen de hoofdstukken door, zijn er cursief gedrukte hoofdstukken, die vanuit een andere persoon zijn geschreven. Al deze stukjes informatie vallen later als puzzelstukje op de plaats. Met name na de dood van haar moeder houdt de vraag, wie nu haar biologische vader is, Mia erg bezig. In Zuid-Afrika denkt ze een aanwijzing naar haar vader te hebben gevonden, maar bij haar onderzoek naar het spoor stuit ze op vreemde gebeurtenissen.

Het boek is niet echt een thriller, maar wel fijn geschreven met spannende momenten. De beschrijving van het ziekzijn en het afscheid van haar moeder raakte me. Uit de sfeer in het verhaal proef je als lezer de liefde van de schrijfster voor Afrika en de mensen.

Al met al een fijn boek en een aanrader!

Sarina van de Crime Compagnie meldde me dat de debuutroman van de schrijfster, Witkind, weliswaar bij een andere uitgever was verschenen, maar dat ik dat boek misschien wel zou willen lezen na De belofte. En inderdaad, Witkind heb ik gereserveerd bij de bibliotheek en ligt hier al op me te wachten.

Wie schrijft die blijft, of toch niet?

 

 

Van Vrouwentrhillers en de Crime Compagnie kreeg ik het e-book van Wie schrijft die blijft, van Heleen van den Hoven in ruil voor een recensie. Waarvoor dank!

Van de schrijfster las ik eerder onder andere en De Speelgoedman. Dit boek was en heel ander soort boek.

Waarover gaat het?

Jojanneke en Suus verblijven met tien andere kandidaten in kasteel Rijnhuizen voor de schrijfwedstrijd Wie schrijft, die blijft. Allemaal schrijven ze hun eigen versie van Het raadsel van Rijnhuizen, en elke dag bepaalt de jury wie van de schrijvers het kasteel moet verlaten.
Jojannekes enthousiasme verdwijnt al snel wanneer een medekandidaat haar chanteert. Terwijl het gezelschap steeds kleiner wordt, ontdekt Suus dat niet alle afgevallen schrijvers de wedstrijd hebben overleefd. Als een eigentijdse Miss Marple gaat ze aan de slag om het raadsel te ontwarren. Voorzichtig, want sommige auteurs gaan wel heel ver om hun doel te bereiken…

Toen ik in het boek begon moest ik echt even wennen aan de schrijfstijl. Er komen veel personages aan bod in het verhaal. En ik moest regelmatig even denken hoe het ook weer zat.

In het boek zitten hoofdstukken verweven die weer geschreven stukken zijn de verschillende deelnemers, die per hoofdstuk worden aangeduid met een pictogram van een dier. Tijdens het lezen ben je mee aan het puzzelen met Suus en Jojanneke, maar ook met de deelnemers die ook aan het puzzelen zijn met hun verhalen over het kasteel. Suus vertelt het verhaal vanuit haar perspectief en Jojanneke haar verhaal wordt verteld. Het verhaal kwam een beetje traag op gang. Volgens mij was dat te wijten aan de introductie van alle deelnemers, maar dat wel noodzakelijk voor het verhaal.

Halverwege het boek begonnen dingen op zijn plek te vallen en kwam ik lekker in het verhaal. Tegen het einde van het boek wilde ik dan ook echt weten hoe alles nu in elkaar zat. En een verrassende ontknoping.

Een lekker boek, dat boeit en waar je in mee puzzelt en het vervolgens toch niet in elkaar blijkt te steken als ik had gedacht!

Een ode aan de weeskinderen van Veenhuizen

 

Kort na de presentatie van De vondeling van Veenhuizen, was ik bij een lezing van Patricia Snel in Willemsoord (één van de koloniën van Weldadigheid). Patricia Snel kende ik van haar thrillers. Ik was dan ook benieuwd naar haar beweegreden om deze roman te schrijven. Ze vertelde dat ze regelmatig in Drenthe verblijft, ééns per maand, verblijft in De Jufferen Lunsingh, een landhotel dicht bij Veenhuizen.

Daar wandelt ze steevast naar het Vierde Gesticht, de naam voor het grasveldje waar duizenden anonieme kinderen begraven liggen. Tijdens een podwalk van Daan Schuurmans over Veenhuizen, kreeg ze de ingeving van een verhaal over de weeskinderen. Ze dook in de geschiedenis van de Veenhuizen en dit boek is daarvan het resultaat.

De adembenemende historische roman De vondeling van Veenhuizen van bestsellerauteur Patricia Snel begint in Amsterdam, 1824. Wezen Karel en Lize stappen op een beurtschip op weg naar Veenhuizen. Nadat hun moeder is overleden en hun vader naar het krankzinnigengesticht is gestuurd staan ze er helemaal alleen voor. In de kinderkolonie heerst een hard regime van tucht en discipline, en de twee kunnen maar moeilijk wennen. Als ze een voorzichtige vriendschap met de geharde Neeltje sluiten, wordt hun leven in de barre omstandigheden iets makkelijker. Samen maken ze een plan: proberen te ontsnappen uit Veenhuizen ...

Zodra ik in het boek begon, werd ik meegezogen in de verleden tijd; 1824 in Veenhuizen. Het verhaal van Karel en Lize en hun weg naar Veenhuizen. Niet alleen lees je over de levens van Karel ven Lize, maar ook over Neeltje, een weesmeisje uit het Aalmoezeniersweeshuis in Amsterdam. Het leven in Veenhuizen was voor de meeste kinderen niet wat ze ervan hadden verwacht of gehoopt. Er was geen eten in overvloed en er moest hard worden gewerkt. Voor generaal Johannes van den Bosch, de bedenker van de instelling en zijn rechterhand, Wouter Visser, bleek het lastiger om de instelling te runnen dan ze hadden gedacht. Tenslotte was het een instelling die financieel rendabel moest zijn. Het geluk van de wezen die er verbleven was niet de eerste prioriteit van de heren. Het werk en hun privé leven gaan dan ook een beetje botsen, als er geruchten de ronde doen over de situatie in Veenhuizen.

Een mooie roman met een bijzondere beschrijving van het dagelijks leven in Veenhuizen. De ontberingen en de kleine geluksmomentjes die de wezen daar beleven, ver van hun thuis. Het gemis, van hoe slecht ook, hun thuis speelt een grote rol. Er zijn ook paralellen te trekken tussen het toen en nu. De goede bedoelingen ten opzichte van de wezen toen, en de kinderen die nu in de knel zitten in hun thuis situatie. Goede bedoelingen die niet altijd slagen, door verschillende omstandigheden. Ook in de huidige tijd, lijkt de zorg voor de die jonge mensen te worden bepaald door financiën, ondanks alle goede bedoelingen.

Een bijzondere geschiedenis met een vleugje romantiek. Patricia Snel is niet alleen een thrillerschrijfster, maar bewijst met dit boek dat ze ook een goede romanschrijfster is. Met dit boek is het haar gelukt om het verborgen verleden en de ongehoorde verhalen van de kinderen –zesentachtig honderd maar liefst-  een podium te geven. Een aanrader dit boek!

Bloedwraak

 

Van de hand van Marcella Kleine las ik al meerdere boeken en er staan dan ook een aantal van haar thrillers in mijn boekenkast, waaronder haar non-fictie boek ‘drie jaar cel en tbs’.

‘Bloedwraak’ is haar eerste boek dat door de Crime Compagnie is uitgegeven. De omslag van het boek trekt de aandacht en de beschrijving van het boek maakten me erg nieuwsgierig.

Weddingplanner Natalia ontvangt in haar huis in Italië een onheilsbericht: haar zusje Tara is dood. Ze pakt haar koffers en vliegt naar Nederland waar ze in een web van mysteries terechtkomt. Waarom was Tara in een kliniek opgenomen en wat verzwijgt haar moeder Hellen? Wie is die geheimzinnige man bij het graf van Tara? Natalia vertrouwt het niet en gaat op onderzoek uit. Zij weet niet dat Hellen al jaren gebukt gaat onder een geheim rond haar vroegere Ierse minnaar Rory. Een geheim dat Tara het leven heeft gekost en nu ook het leven van Natalia en Hellen in gevaar brengt.

 

Eenmaal de proloog gelezen en gestart in het eerste hoofdstuk, wilde ik alleen maar doorlezen. De hoofdstukken zijn niet erg lang en zijn wisselend vanuit Natalia in het heden en vanuit haar moeder, Hellen, uit het verleden geschreven. Als lezer wil je steeds van het heden naar verleden, omdat je in het verleden van Hellen lezend erg nieuwsgierig wordt gemaakt hoe het in het verleden verder gaat.

Natalia verlaat Italië op stel en sprong als ze het nieuws over haar zus Tara krijgt. Tussen Natalia en haar partner Lorenzo zit het op dat moment niet echt goed. Ze gaat naar haar moeder, waarmee haar relatie niet echt hecht is.

Bij haar moeder Hellen aangekomen, ontmoet ze een andere moeder dan ze een poos terug voor het laatst heeft gezien. De omstandigheden rond het overlijden van Tara vindt Natalia op zijn minst verontrustend zijn en ze gaat dan ook op onderzoek uit. Het lijkt erop dat haar onderzoek niet wordt gewaardeerd. Ondertussen wordt je als lezer meer en meer meegenomen in het verleden van Hellen, dat ongewoon blijkt te zijn geweest.

Er wordt Natalia langzaamaan steeds meer duidelijk over het verleden van haar moeder en het verlies van Tara doet haar nadenken over haar eigen leven.

Al met al een heerlijk boek, waarbij ik op het verkeerde been werd gezet en waarin de onderhuidse spanning goed wordt opgebouwd. In het verhaal zit naast de spanning, ook liefde. Liefde voor familie maar ook een liefde die verblindt.

Een boek dat van de eerste tot de laatste pagina boeit.

Onder het oppervlak bevinden zich de grootste geheimen......

 

De nieuwste thriller van Linda Jansma, Onderstroom, ontving ik als e-book van de Crime Compagnie, waarvoor veel dank!

Het boek ziet er mooi uit, met op de omslag een mooie foto van een meisje in het water, met als ondertitel “Onder het oppervlak bevinden zich de grootste geheimen”. De omslag maakte al dat ik nieuwsgierig werd. Mijn ervaring is dat de boeken van Linda Jansma lezen als een trein, dus ik had veel zin om in het boek te beginnen.

 

Waarover gaat het boek:

Door de dood van haar dochter Insa is Hesters leven vrijwel volledig verwoest, haar huwelijk gestrand en haar zeilschool in financiële moeilijkheden geraakt. Als na twee jaar alle cursussen eindelijk weer zijn volgeboekt komt Timo, een goede vriend van Insa, terug voor zeillessen. En hij is niet alleen, ook Timo’s vader is meegekomen en het is duidelijk dat hij een oogje op Hester heeft.

Dan wordt er in de buurt een meisje vermoord en een tweede zwaar verwond en begint Hester te vermoeden dat Insa’s moordenaar is teruggekeerd. Of nooit is weggeweest…

 

Als je de proloog hebt gelezen wil je verder lezen!

De hoofdstukken beginnen allemaal met gedachten van Hester over Insa. Steeds zijn er kleine stukje die haar dochter beschrijven in gebeurtenissen, hierdoor en het verhaal vorm je je als lezer een beeld van Insa. Van vrolijke kleuter tot weerbarstige puber.

Hester haar karakter wordt goed beschreven; over haar verdriet om Insa maar ook over hoe ze verder moet in het leven met haar twee andere kinderen en misschien een nieuwe liefde, waar ze voorzichtig voor open lijkt te staan.

De andere personages, als haar kinderen en medewerkers worden goed neergezet. Timo met als zijn onzekerheden en herinneringen aan Insa komt goed naar voren.

Als er een dood meisje wordt gevonden, dat een link lijkt te hebben met de zeilschool van Hester, beginnen er verdachten in beeld te komen. Als er dan nog een meisje zwaargewond wordt aangetroffen wordt er twijfel gezaaid bij de karakters in het boek maar ook bij de lezer. Ik werd op het verkeerde been gezet. De plot was voor mij (en ik denk voor alle lezers wel) een verrassing en onverwacht.

Erg mooi vond ik toch ook de gedachten van Hester aan Insa en de inzichten die ze vervolgens in het boek krijgt. Wat een leuke bijkomstigheid is, is dat het verhaal zich in de mooie waterrijke provincie Friesland afspeelt.