zondag 29 juli 2018

Als mijn dochter.........





Fabian ziet zijn vierjarige dochter Moira met haar nanny in de metro stappen. Daarna verdwijnen ze spoorloos... Moira's ouders vestigen hun hoop op het politieonderzoek. De tijd verstrijkt, de Argentijnse politie blijkt corrupt en de aanwijzingen worden steeds summierder. Dan neemt haar vader zelf het heft in handen. Zullen Fabian en Moira ooit nog herenigd worden?

Als mijn dochter is een zenuwslopende thriller die de lezer meevoert naar de volstrekte paniek van een vader op zoek naar zijn dochter. Frustratie, woede, ontreddering en wanhoop wisselen elkaar in hoog tempo af. Tegen beter weten in blijf je hopen op een goede afloop en stel je jezelf voortdurend de vraag: 'Wat als zijn dochter nog leeft?'

Gustavo Malajovich, een auteur van wie ik nog nooit had gehoord, maar de schrijver is Spaanstalig en op de een of andere manier heb ik iets met die auteurs. De achterflap lezend, denk je in eerste instantie ‘het volgende boek over een vermist kind’. Uit een recensie begreep ik dat de schrijfstijl soms wat uitvoerig en beschrijvend zou zijn. Op de één of andere manier triggerde dat me en toen ik in het boek had gebladerd, wist ik dat ik het een fijn boek zou gaan vinden. De omslagfoto is mooi gekozen en zelfs de binnenzijde van het kaft is met zorg uitgezocht.



Mijn intuïtie heeft me niet in de steek gelaten! Wat een ontzettend mooi verhaal met verschillende lijnen die op een wonderlijk mooie manier uiteindelijk allemaal samenkomen en er geen los eindje over blijft.

De sfeer van het verhaal vind ik mooi. Een ouderpaar dat het nu en dan moeilijk heeft, maar voor wie hun dochter altijd een lichtpunt is. Als ze verdwijnt weten vader Fabian en moeder Lila niet hoe ze verder moeten. Toch moet dat. Fabians geduld lijkt onuitputtelijk, ook als de politie niet te vertrouwen blijkt en alles wat hij bereikt met zijn onderzoek weer lijkt af te brokkelen.

Geweldig geschreven. Niet zomaar een thriller, je moet je hoofd er wel bijhouden en voor mij was het moeilijk om het boek weg te leggen

. Bij het lezen is het alsof je voelt wat Fabian voelt. Onwaarschijnlijk mooi.

Over Gustavo Malajovich kan ik verder geen informatie vinden op internet, maar ik hoop dat er meer boeken van hem zijn of komen die in het Nederlands worden uitgebracht.

Op de achterflap is vermeld dat er ook een televisieserie is gemaakt  van het boek, voor de niet-lezers onder ons. Toch denk ik dat het verhaal van het boek bijna niet in beeld is om te zetten.

Ga het boek lezen, je krijgt er geen spijt van!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten