Een doodgewone zaterdag. Tot er een gruwelijke vondst in de Maas gedaan wordt... Het team van rechercheur Jennifer Brugman wordt geconfronteerd met een lugubere moord en de vermissing van een kind. De recherche wil snel het vermiste kind terugvinden en schakelt de hulp in van paragnoste Evie Smit. Jennifer is vanaf de eerste ontmoeting geïntrigeerd door de roodharige paragnoste met haar ijsblauwe ogen, maar ze is ook sceptisch. Kan Evie waarmaken wat zij belooft of loopt zij hen alleen maar voor de voeten?
Van de Crime Compagnie ontving ik een recensie exemplaar van Zwarte Ziel.
Dit boek is alweer de derde thriller met Jennifer Brugman als hoofdpersoon.
Het is een hernieuwde kennismaking met Jennifer en haar collega’s Ricardo, Jochem, Jolanda en Martin.
De spil in het leven van Jennifer is haar dochter Nysa van bijna één jaar.
Als Jennifer en haar team worden geconfronteerd met een vreselijke vondst in de Maas, die leidt naar een moord en een vermissing, krijgt ze het moeilijk. Het duurt erg lang voor het team aanknopingspunten vindt. Om die reden wordt besloten om Evie, een paragnoste, in te schakelen. Er is immers ook nog een vermissing en de tijd dringt. Hoewel het team sceptisch is over de toevoeging van Evie aan het team, begint er toch langzaam een opening te komen in het onderzoek.
Evie blijkt ook ‘beelden’ door te krijgen over het leven van Jennifer en probeert haar te waarschuwen. Jennifer staat niet direct open voor Evie. Ondertussen vlot het onderzoek naar de vermissing en de moord ook niet zo en dat leidt toch tot frustraties en irritaties onderling in het team.
Af en toe las ik het verhaal ademloos. As lezer werd ik meegenomen in het verhaal en dus ook in de gevoelens van Evie, Ricardo en Jennifer. Er waren delen in het boek waarin ik me wilde bemoeien met het onderzoek en bijna hardop vragen stelde.
Een geweldig goed geschreven thriller! Angelique Haak toont aan dat zij zich bij de top van de Nederlandse thrilleracteurs kan en mag rekenen.
Lees dit boek en als je de andere delen nog niet las, dan ben je in de gelukkige omstandigheid dat je ze alle drie nog kan lezen. Hoe fijn is dat?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten