Internationale bestsellerauteur Carol Brodie heeft al vijf jaar geen boek geschreven. In de hoop inspiratie te vinden ontvlucht ze haar huis in Londen en vliegt ze naar Zuid-Frankrijk waar ze een gite huurt. In plaats van te schrijven raakt Carol geïntrigeerd door haar overbuurvrouw die naakt baantjes trekt in haar zwembad. Met een telescoop begint Carol de vrouw te bespieden. Op een avond heeft de vrouw bezoek van een man en ziet Carol hoe de twee ruzie krijgen en dat de vrouw de man neerslaat. Dood? In plaats van de politie te bellen, besluit Carol zelf uit te zoeken wat er gebeurd is.
Na Broertje, het vorige boek van Michael Berg, beloofde Ik zie je een heel ander soort thriller te zijn. Een andere setting en een heel ander hoofdpersonage. En die hoofdpersonage, daar moest ik wat aan wennen. Niet omdat het een vrouw is, maar omdat ze Engelse is. In mijn herinnering zijn het altijd Nederlandse personages in de boeken van Michael Berg, dus er moest even een knop om. Wat me wel weer erg aansprak was dat Carol Brodie een schrijfster is, dat vond ik een leuk gegeven.
De start van het verhaal vond ik ‘beschrijvend’, maar wel nodig voor het verhaal. Carol heeft het gevoel alsof op haar voorhoofd staat dat ze al jaren met een writersblock kampt. De rust die ze hoopt te vinden in de gite in Zuid-Frankrijk lijkt er te zijn. Alle elementen die nodig zijn voor de rust zijn er, maar de onrust in Carol zelf is er steeds. Die onrust uit zich in het roken en drinken. Nieuwsgierigheid steekt de kop op als ze een telescoop in de tuin plaatst en een buurvrouw spot. Er ontstaat een soort drang om die te bespieden. Tot er een ruzie ontstaat tussen de vrouw en haar bezoeker en de vrouw haar gast neerslaat. Nu begint de geest van Carol haar werk te doen: wat is er gebeurd en waarom en hoe gaat de vrouw hiermee verder. Dan gebeurt er in rap tempo van alles als Carol op onderzoek gaat, verschillende dingen over de vrouw doeten er een ontmoeting met de vrouw plaatsvindt.
De sfeer in het verhaal wordt langzaam opgebouwd met onderdeeltjes die je later in het verhaal doen begrijpen waarom de opbouw er was. Soms vond ik het alsof er niet veel gebeurde en later begreep dat er wel degelijk van alles plaats vond.
Een prettig boek om te lezen met een bijzonder mooie cover, die je uitnodigt om het boek te gaan lezen. Als lezer ben je benieuwd hoe het verhaal zich ontwikkelt en gaat aflopen. Niet nagelbijtend spannend maar vooral onderhuidse spanning. Qua stijl vond ik het wel bij Nacht in Parijs in de buurt komen. Als je van de boeken van Michael Berg houdt moet je dit boek ook gewoon lezen. En las je nog niet eerder iets van hem dan gaat er nog een wereld van boeken voor je open.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten