Zeg maar Joe, de hebbanbuzz

Zeg maar Joe las ik voor de Hebbanbuzz. Nog niet eerder deed ik hieraan mee. Toen ik de beschrijving van het boek las voor de hebbanbuzz heb ik me impulsief opgegeven. En….ik mocht meebuzzen. Normaliter lees ik vooral thrillers en romans, nu dus een boek buiten mijn comfortzone! De beschrijving van het boek:

Hoofdpersoon Joe duikt vanuit het niets op in het Nieuw-Zeelandse Christchurch, direct na een wereldwijd, mysterieus natuurverschijnsel. Al snel trekt deze intrigerende Joe de aandacht overal naar zich toe.
En dat is niet zo gek: Joe is onweerstaanbaar sexy, spreekt alle talen, geneest mensen, heeft een afwijkend DNA en geen vindbaar verleden. Wie is deze man?

Deze actuele roman gaat over hoe het zou zijn als Jezus terug zou komen op aarde. En dan niet zoals de Bijbel voorspelt, maar gewoon in een eigentijdse, moderne versie. Wat zou hij vinden van onze samenleving, wat zou hij doen? En hoe zouden wij op hem reageren?

De timing van Joe’s verschijning is uitstekend. Twaalf genieën die proberen oplossingen te vinden om de mensheid te redden hebben juist nu een leider nodig. Is Joe, de man die beweert de teruggekeerde zoon van God te zijn, inderdaad de leider die zij zoeken? Kan hij rekenen op de steun van de hele wereldbevolking en lukt het hem om ook nog eens wereldleiders en geestelijk leiders op één lijn te krijgen? In deze overtuigende roman laten de schrijvers hun licht schijnen op de grootste uitdagingen van onze tijd. Ze schetsen een toekomst waarin we – eindelijk - allemaal samenwerken voor het behoud van onze aarde en al het leven dat zich daarop bevindt.

Een bijzonder boek is het zeker! Een verhaal wat goed wegleest. Nu en dan vond ik bepaalde stukken weleens wat omstandig verwoord, maar over het algemeen een prettige schrijfstijl. Waar ik aan moest wennen is, dat het een soort modern Bijbelverhaal lijkt te worden op een bepaald moment. Als de verhalen uit de Bijbel je een beetje bekend zijn, dan zijn er – in mijn ogen – bijzondere raakvlakken. Wist ik tijdens het lezen af en toe niet wat ik van het boek moest vinden, nu weet ik dat wel. Het heeft een paar dagen geduurd, alsof het moest indalen.

Er zitten mooie dingen in, dingen die je laten nadenken of een glimlach ontlokken. Het is een utopie om in een wereld te leven waarin er geen oorlog, honger of andere nare dingen gebeuren. Toch denk ik, dat de wereld een stuk prettiger kan zijn. De twaalf regels die worden opgesteld voor de toekomst, vind ik goed bedacht. Een beetje Bijbel 2.0, af en toe. Hoe mooi zou het zijn als de wereldleiders zich verenigen en als religieuze leiders dat ook zouden doen. Onhaalbaar denk ik stiekem, maar al zouden we maar in een heel klein stukje slagen. Beginnen met vriendelijker naar elkaar te zijn, er voor een ander te zijn. Heel kleine dingen maken nu ook al het verschil.  Een filosofisch boek waarvan het geen kwaad kan om ook jongeren te laten lezen. In het boek wordt een beroep op de jongeren gedaan, zoals ook Rutte dat in een van zijn persconferenties ook deed. Uiteindelijk gaat het in de wereld van de toekomst om de jongeren.

Toen ik deze recensie schreef wist ik nog niet, dat een aantal dagen later, in alle hevigheid de strijd los zou barsten rondom de dood van George Floyd. Weer oordelen we over elkaar en veroordelen elkaar.