Een ijskoude thriller!

 

Van de Crime Compagnie ontving ik een recensie exemplaar van Noorderlicht, de nieuwste thriller van Mariska Overman. Waarvoor hartelijk dank!

Mariska Overman schreef deze thriller met als inspiratie haar reis met een zeilschip in Noorwegen; een trip met als doel walvissen te spotten en het Noorderlicht te zien. De bemanning en het reisgezelschap hebben natuurlijk een rol gespeeld bij het tot stand komen van de personages , maar zijn in het boek fictief.

Waar gaat het boek over?

Noor is Nederlands. Frode is Deens. Magnus is Engels. Katja is Duits. Ze hebben elkaar ontmoet op een online literair forum. Een van hen had een idee. Nu bevinden ze zich op een zeilschip in de ijzige winterkou van Noorwegen. Net als de andere passagiers zijn ze op zoek naar het befaamde noorderlicht. Maar ze zijn ook op zoek naar een slachtoffer: iemand moet dood. Dat hebben ze afgesproken. Maar zo simpel blijkt het niet te zijn.

Wat als een rode draad door het verhaal loopt is de dood. Daaruit vloeit ook het gevoel van schuldig kunnen zijn of voelen aan de dood van iemand of er schuld aan hebben voort. Hierover voeren de vier hoofdpersonen discussie op het online forum. Ze ontwikkelen een plan waarin iemand dood moet. Dit moet dan plaatsvinden tijdens een gezamenlijke reis. Kennen doen ze elkaar verder niet. Het is dan ook een reis van aftasten, leren kennen en proberen in te schatten hoe iemand anders denkt. Hoe komen ze tot de keuze van het slachtoffer en moet het een oudere of jongere zijn? Vragen die in het groepje spelen en die best lastig, zo niet moeilijk, zijn te beantwoorden.

‘Ons leven is een illusie, een illusie waarin we denken dat we controle hebben’.

Het verhaal wordt vanuit Noor verteld. Noor blijkt zelf lastig om te kunnen gaan met het onderwerp dood. In haar omgeving is iemand overleden en zij blijft zich afvragen of  zij daar schuld aan heeft gehad, had ze het kunnen voorkomen, voelt ze zich schuldig aan de dood van die persoon? Deze vraag blijft een grote rol spelen in haar leven. De andere hoofdpersonen zie je als lezer door de ogen van Noor. Knap hoe de andere personages worden beschreven van de oude George tot Lukas, maar ook de verschillende leden van het groepje. Tussen de hoofdstukken door zijn fragmenten van chatsessies en een interview op de Noorse media geweven. Deze fragmenten maakten me extra nieuwsgierig naar wie het slachtoffer nu was geworden. De hoofdstukken waren niet al te lang, waardoor je met een vaart door h et boek gaat. Steeds denk je “nog even een hoofdstuk doen”. Ik heb me amper kunnen beheersen om al naar de laatste pagina’s van het boek te bladeren om te kijken hoe het zou gaan aflopen. Als lezer wil je gewoon weten wat er uiteindelijk is gebeurd en wie het slachtoffer is geworden.

Tja en als je dan het einde van het boek nader, blijkt het dus allemaal heel anders te zijn dan ik me had kunnen voorstellen. Ik bleef een beetje verbaasd en verbluft achter nadat ik het boek dichtsloeg.

Pfff wat een verhaal en hoe goed geschreven. Tijdens het lezen kreeg ik het gewoon koud  door de beschrijving van de omgeving van de reis. De mooie vergezichten en de ervaringen zijn zo beschreven dat je zou willen deel te zijn van het

Een thriller met een heel andere insteek dan ik ooit las. Er vloeit geen bloed, er gebeuren geen gruwelijke dingen, maar er is een constante spanning waardoor je op het puntje van je stoel blijft zitten tijdens het lezen.

Knap zoals Mariska Overman met Noorderlicht een totaal ander boek schrijft, dan met haar vorige boek Het geheim van Grace (wat ik overigens ook een heel fijn boek vond). En.. als ik het goed heb begrepen volgt na deze thriller weer een heel ander type boek, dan ben je dus een echt goede schrijfster door zo te kunnen switchen.

Maar ga eerst Noorderlicht lezen en waan je in een heel andere wereld; ijzingwekkend koud en een groot psychologisch spel. Een aanrader!