vrijdag 23 december 2016

JUDAS alias Willem Holleeder



Willem Holleeder, een begrip in media- en crimeland. Trad hij niet op in College Tour dan had of John van den Heuvel of Peter R. de Vries wel een uitzending met 'onthullend' nieuws over Holleeder.
Meerdere keren was er nieuws over de rechtszaken die het openbaar ministerie tegen deze koning van de onderwereld voert en waar geen einde aan lijkt te komen. Het openbaar ministerie leek dan toch een succes te gaan behalen, toen bekend werd dat de zussen Sonja en Astrid en zijn ex-vriendin Sandra belastende verklaringen tegen hun broer gingen afleggen.

Even leek het weer stil tussen de zittingen in, tot het nieuws kwam dat er een boek was geschreven door Astrid Holleeder. Een onthullend verhaal over haar jeugd met haar broer, die een broer bleek die haar leven bleef domineren, zoals hij dat ook met het leven van haar zus Sonja, broer Gerard en moeder Holleeder deed.

Het  boek is op een goed getimed moment in de markt gezet. Net als half Nederland was ook ik nieuwsgierig of het inderdaad zo was dat het een onthullend boek zou blijken te zijn, met niet eerder bekend geworden details.
Lezen dus dat boek!

Eigenlijk was ik na het lezen teleurgesteld. Het boek verhaalt over de jeugd van de kinderen Holleeder, over de vader die werkzaam was bij de Heineken brouwerij. De vader die als een tiran over het gezin heerstte, zoals later zijn zoon Willem dit zou gaan doen. Astrid gaat als verteller met sprongen door de tijd, dan beland je in haar jeugd en dan weer voert ze gesprekken over verklaring met de CIE en dan weer speelt de Heineken ontvoering. Iets wat ik persoonlijk niet prettig vond lezen. Ze beschrijft haar leven waarin ze probeert als advocaat een carriére  op te bouwen, maar waarin ze wordt gedwarsboomd. Indringend vond ik toch wel hoe Astrid haar dochter duidelijk maakt dat zij verwacht te worden vermoord door haar broer. Hoe het Holleeder toch lukt om vanuit een EBI handlangers te zoeken om een liquidatieopdracht uit te zetten voor zijn zusters. Hoe slim, of moet je zeggen leep, Holleeder is in zijn tactiek om de verdenking van hem weg te leiden 

Echt opzienbarend vond ik het boek niet. Misschien weegt daar wel in mee, dat mijn werk binnen justitiekringen is.
Triest werd ik er wel van. Hoe het leven van de familie wordt gedomineerd door Holleeder, hoe de zussen steeds over hun schouder moeten kijken, op hun hoede moeten zijn voor hun broer en niet normaal en vrijuit met elkaar kunnen praten zonder angst te voelen.

Voor mijn gevoel is het boek een soort door Astrid Holleeder geschreven testament. Als zij er niet meer mocht zijn; als ze uit de weg is geruimd in opdracht van haar broer, dan kan iedereen lezen hoe één en ander in elkaar steekt. Een broer die op een gruwelijk wijze je leven domineert en ook dat van je kinderen probeert te domineren. Een broer waarvan je als zus dan toch blijft houden. Hoe kan dat, heb ik me afgevraagd na het lezen van dit boek.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten